นักประชาธิปไตย คือ

• ผู้นิยมการปกครองในระบบประชาธิปไตย

• นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประชา     น. หมู่คน เช่น ปวงประชา. ( ส. ; ป. ปชา).
• ประชาธิปไตย     ปฺระชาทิปะไต, ปฺระชาทิบปะไต น. ระบอบการปกครองที่ถือมติปวงชนเป็นใหญ่, การถือเสียงข้างมากเป็นใหญ่. ( ส. ปฺรชา + ป. อธิปเตยฺย).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ไต     ( สรีร ) น. อวัยวะคู่หนึ่งของคนและสัตว์ อยู่ในช่องท้องใกล้กระดูกสันหลัง ทำหน้าที่ขับของเสียออกมากับน้ำปัสสาวะ; สิ่งซึ่งเป็นก้อนแข็งอยู่ในเนื้อ.
• กัมพูชาประชาธิปไตย    กัมพูชา แคมโบเดีย
• ระบบประชาธิปไตย    ประชาธิปไตย
• ระบอบประชาธิปไตย    n. ระบอบการปกครองที่ถือมติของประชาชนเป็นใหญ่ คำตรงข้าม: ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์, ระบอบราชาธิปไตย ตัวอย่างการใช้: ประเทศไทยปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย
• ความเป็นประชาธิปไตย    ประชาธิปไตย
• อย่างเป็นประชาธิปไตย    อย่างเสมอภาค
• เกี่ยวกับประชาธิปไตย    เกี่ยวกับความเสมอภาคของสังคม เกียวกับความเสมอภาค
• คองโก (สาธารณรัฐประชาธิปไตย)    คองโก-กินชาซา

• อดีตนายกสมาคมนักประชาธิปไตยและสังคม
• นักประชาธิปไตยในอุดมคติ วิจารณ์แบบขวานผ่าซาก เกี่ยวกับการผูกขาดน้ำมัน