นักพละ คือ
"นักพละ" อังกฤษ"นักพละ" จีน
- นักกายกรรม
นักกายบริหาร
นักพลศึกษา
- นัก ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
- พล พน, พนละ-, พะละ- น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ
- พละ พะละ น. กำลัง, มักใช้เข้าคู่กันเป็น พละกำลัง.
- ละ ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
- นักพลศึกษา นักกายกรรม นักกายบริหาร นักพละ
- ลูกพลัมญี่ปุ่น พลัมญี่ปุ่น
- พลุกพล่าน พฺลุกพฺล่าน ก. เกะกะ, ขวักไขว่, เกลื่อนกล่น. ว. อาการที่เคลื่อนไหวขวักไขว่ไม่เป็นระเบียบ เช่น เดินพลุกพล่าน วิ่งพลุกพล่าน แล่นพลุกพล่าน.
- ลูกพลัมแดมซัน แดมซัน
- ยกพล v. โยกย้ายหรือพากันไปเป็นกลุ่มใหญ่ , ชื่อพ้อง: ยกทัพ, ยกพวก ตัวอย่างการใช้: ผู้ประท้วงยกพลจากทำเนียบไปรวมกันอยู่ที่หน้ารัฐสภา
- ลูกพลับ พลับ มะพลับ ต้นพลับ
- ลูกพลัม ต้นไม้จำพวก diopyros เช่น ต้นพลัม ต้นพลัม พลัม
- ลูกพลู น. เครื่องประดับเครื่องแต่งตัวของช้างห้อยเป็นระย้าเรียงเป็นแถวลงมา มักทำด้วยทองเหลืองหรือเงินกะไหล่.
- เลิกพล ก. ยกพลกลับ.
- ปากพล่อย ก. พูดโดยไม่คำนึงว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริง.
- ลูกพลัมป่า พลัมป่า