นักภูมิสถาปัตย์ คือ

• นักจัดสวน

• นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
• ภู     ๑ น. ดิน, แผ่นดิน, โลก. ( ป. , ส. ). ๒ น. เนินที่สูงขึ้นเป็นจอม, เขา.
• ภูม     น. บ้าน. ( ข. ).
• ภูมิ     ๑ พูม, พูมิ-, พูมมิ- น. แผ่นดิน, ที่ดิน. ๒ พูม น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ. ๓ พูม ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ,
• ภูมิสถาปัตย์     สภาพอากาศ การจัดสวน การดูแลรักษาภูมิทัศน์ การบํารุงรักษาภูมิทัศน์ สถาปัตย์ภูมิทัศน์
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิส     มิดสะ-, มิดสะกะ- ว. เจือ, ปน, คละ. ( ป. มิสฺส, มิสฺสก; ส. มิศฺร, มิศฺรก).
• สถาปัตย์     n. ศิลปะ หรือวิชาที่ว่าด้วยการก่อสร้าง ชื่อพ้อง: สถาปัตยกรรม, สถาปัตยกรรมศาสตร์ ตัวอย่างการใช้:
• ถา     ก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
• สถาปัตย์ภูมิทัศน์    การจัดสวน การดูแลรักษาภูมิทัศน์ การบํารุงรักษาภูมิทัศน์ ภูมิสถาปัตย์
• สถาปัตยเวท    สะถาปัดตะยะเวด น. วิชาการก่อสร้าง เป็นสาขาหนึ่งของอุปเวท. (ส. สฺถาปตฺย + เวท). (ดู อุปเวท ประกอบ).
• สถาปัตยกรรม    สะถาปัดตะยะกำ น. ศิลปะและวิทยาเกี่ยวกับงานก่อสร้างที่ประกอบด้วยศิลปลักษณะ. (ส. สฺถาปตฺย + กรฺมนฺ).
• สถาปัตยเรขา    สะถาปัดตะยะ- น. แบบร่างหรือต้นแบบการออกแบบก่อสร้าง.
• นักสถาปนิก    สถาปนิก
• คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์    n. ภาควิชาที่ว่าด้วยการศึกษาการก่อสร้าง ตัวอย่างการใช้: อาจารย์คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ได้ร่วมกันบูรณะอุโบสถแห่งนี้ clf.: คณะ