นักศึกษาศาสนศาสตร์ คือ

• นักศึกษาธรรมะ
  นักศึกษาเทววิทยา
  ผู้ศึกษาในโรงเรียนศาสนา

• นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
• นักศึกษา     น. ผู้มีความรู้สอบไล่ได้ไม่ต่ำกว่ามัธยมศึกษาตอนปลายตามหลักสูตรของกระทรวงศึกษาธิการหรือมีความรู้ตามที่กระทรวงศึกษาธิการเทียบเท่า
• ศึก     น. การใช้กำลังเข้าประหัตประหารกันอย่างรุนแรงระหว่างรัฐหรือประเทศตั้งแต่ ๒ รัฐหรือ ๒ ประเทศขึ้นไป เช่น ศึกชายแดน,
• ศึกษา     น. การเล่าเรียน ฝึกฝน และอบรม. ( ส. ศิกฺษา; ป. สิกฺขา).
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• ศาสน     สาสะนะ-, สาดสะนะ-, สาดสะหฺนา น. ลัทธิความเชื่อถือของมนุษย์อันมีหลัก คือแสดงกำเนิดและความสิ้นสุดของโลกเป็นต้น อันเป็นไปในฝ่ายปรมัตถ์ประการหนึ่ง
• ศาสนศาสตร์     น. วิชาว่าด้วยศาสนาต่าง ๆ.
• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• ศาสตร     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
• ศาสตร์     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• ตร     หล่อ
• นักศึกษาด้านศาสนศาสตร์    นักธรรมะ นักศึกษาเทววิทยา ผู้ศึกษาในโรงเรียนศาสนา
• ผู้ศึกษาด้านศาสนศาสตร์    คนที่ศึกษาในโรงเรียนศาสนา นักธรรมะ ผู้ฝึกฝนธรรมะ ผู้ฝึกเป็นพระ
• ศึกษาศาสตร์    n. การศึกษาที่เกี่ยวกับการเรียนการสอน ตัวอย่างการใช้: พี่สาวของเขากำลังเรียนศึกษาศาสตร์อยู่ปีสุดท้าย