เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

นักเขียนนวนิยายวิทยาศาสตร์ คือ

การออกเสียง:
"นักเขียนนวนิยายวิทยาศาสตร์" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์
  • นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
  • นักเขียน     n. ผู้แต่งหรือผู้เขียนหนังสือเป็นอาชีพ , , ชื่อพ้อง: นักประพันธ์ ตัวอย่างการใช้: นักเขียนที่ทำต้นฉบับด้วยลายมือยังมีอีกมาก
  • นักเขียนนวนิยาย     นักเขียนนิยาย นักประพันธ์นวนิยาย
  • เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
  • เขียน     ก. ขีดให้เป็นตัวหนังสือหรือเลข, ขีดให้เป็นเส้นหรือรูปต่าง ๆ, วาด, แต่งหนังสือ.
  • นว     นะวะ- ว. เก้า, จำนวน ๙, (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). ( ป. ; ส. นวนฺ).
  • นวนิยาย     น. บันเทิงคดีร้อยแก้วขนาดยาวรูปแบบหนึ่ง มีตัวละคร โครงเรื่อง เหตุการณ์ในเรื่อง และสถานที่ ที่ทำให้เนื้อเรื่องมีความสมจริง เช่น เรื่องหญิงคนชั่ว
  • วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
  • นิ     ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
  • นิยาย     น. เรื่องที่เล่ากันมา.
  • ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
  • ยาย     น. แม่ของแม่, เมียของตา, หญิงที่เป็นญาติชั้นเดียวกับแม่ของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับยาย, ( ปาก ) คำเรียกหญิงสูงอายุอย่างไม่ค่อยเคารพนับถือ
  • วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
  • วิทย     วิดทะยะ- น. วิทยา.
  • วิทยา     วิดทะยา น. ความรู้, มักใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น วิทยากร วิทยาคาร จิตวิทยา สังคมวิทยา. ( ส. ).
  • วิทยาศาสตร์     น. ความรู้ที่ได้โดยการสังเกตและค้นคว้าจากปรากฏการณ์ธรรมชาติแล้วจัดเข้าเป็นระเบียบ, วิชาที่ค้นคว้าได้หลักฐานและเหตุผลแล้วจัดเข้าเป็นระเบียบ.
  • ทยา     ๑ ทะ- ( แบบ ) น. ความเอ็นดู, ความกรุณา, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส เช่น ทยาทิคุณ. ( ป. , ส. ). ๒ ทะ- ว. ดี, สำคัญ, ต้องการ, เช่น
  • ศาสตร     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
  • ศาสตร์     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
  • สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
  • ตร     หล่อ