นักเรียนประจํา คือ

• นักเรียนกินนอน

• นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
• นักเรียน     น. ผู้ศึกษาเล่าเรียน; ผู้รับการศึกษาจากโรงเรียน.
• เรียน     ๑ ก. เข้ารับความรู้จากผู้สอน, รับการฝึกฝนอบรมเพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจหรือความชำนาญ, เช่น เรียนหนังสือ เรียนวิชาความรู้,
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประจํา     บ่อย เป็นนิตย์ เสมอ ทุกครั้ง บ่อยๆ เป็นอาจิณ เสมอๆ นิจสิน ปกติ สม่ําเสมอ เป็นกิจวัตร เป็นนิจ เป็นปกติ ประจําการ ธรรมดา
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• จํา     จําไว้ อย่าลืม จดจํา จําได้ ทบทวน ระลึก รําลึก หวนคิด
• นักเรียนประจำ    n. นักเรียนที่กินอยู่หลับนอนที่โรงเรียนเป็นประจำ ชื่อพ้อง: นักเรียนกินนอน คำตรงข้าม: นักเรียนไปกลับ ตัวอย่างการใช้: เขาถูกส่งไปเรียนโรงเรียนที่ไกลบ้าน จึงต้องอยู่เป็นนักเรียนประจำ c
• โรงเรียนประจํา    โรงเรียนกินนอน
• นักเรียนชั้นประถม    นักเรียนประถม
• นักเรียนประถม    n. นักเรียนที่เรียนอยู่ในระดับประถมศึกษา ชื่อพ้อง: นักเรียนชั้นประถม clf.: คน
• โรงเรียนประจำ    น. โรงเรียนที่นักเรียนต้องกินอยู่หลับนอนอยู่ที่โรงเรียนเป็นประจำ, เรียกนักเรียนเช่นนั้นว่า นักเรียนกินนอน หรือ นักเรียนประจำ.
• การแลกเปลี่ยนประจุ    การปรับสมดุลของประจุ