นางสะ คือ
"นางสะ" การใช้
- น. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางแต่งตัวสะ หรือ สาวสะ ก็เรียก.
- นา ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
- นาง ๑ น. คำประกอบหน้าคำเพื่อแสดงว่าเป็นเพศหญิง เช่น นางฟ้า นางบำเรอ นางละคร นางพระกำนัล; คำแทนชื่อหญิง เช่น นางก็ร้อยพวงมาลัย; ( กฎ )
- สะ ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
- มางสะ น. เนื้อของคนและสัตว์. (ส. มำส; ป. มํส).
- อย่างสะลึมสะลือ ด้วยความงัวเงีย อย่างครึ่งหลับครึ่งตื่น
- อย่างสะอิดสะเอียน อย่างน่าชิงชัง อย่างน่าขยะแขยง อย่างน่ารังเกียจ
- ทางสะดวก ปลอดภัย ทางปลอดโปร่งดี ทางง่าย ทางสายใหญ่ ทางหลวง
- สะตุ้งสตางค์ ตังค์ ปัจจัย สตางค์
- อย่างสะดวก อย่างราบรื่น อย่างง่ายดาย อย่างสบาย โดยไม่ลําบาก
- อย่างสะดุดตา อย่างฉูดฉาด อย่างหรูหรา
- นางแต่งตัวสะ น. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางสะ หรือ สาวสะ ก็เรียก.
- นางสนม n. เรียกบาทบริจาริกาที่รับใช้ใกล้ชิดองค์พระมหากษัตริย์ , ชื่อพ้อง: นางสนมกำนัล ตัวอย่างการใช้: นางนพมาศซึ่งเป็นนางสนมของพระร่วงได้เป็นผู้คิดอ่านทำกระทงถวายเป็นรูปดอกบัวและรูปต่างๆ
- นางสาว (กฎ) น. คำนำหน้าชื่อหญิงที่มีอายุตั้งแต่ ๑๕ ปีบริบูรณ์ขึ้นไป และยังไม่มีสามี.
- นางหงส์ น. ชื่อวงปี่พาทย์ไทยที่ผสมวงอีกแบบหนึ่ง ซึ่งประกอบด้วยปี่ชวาและกลองมลายู สำหรับบรรเลงในงานศพ; ชื่อเพลงไทยชุดหนึ่ง ใช้ประโคมศพ.
- ช้างสะบัดหญ้า น. ท่าละครท่าหนึ่ง.
ประโยค
- นางสะกดรอยตามข้า ข้าต้องรู้ให้ได้ว่าทำไม
- ข้าถูกนางสะกดใว้ อย่ามองข้างหลัง
- มีพวกผู้หญิงมองดูอยู่แต่ไกล ในพวกผู้หญิงนั้นมีมารีย์ชาวมักดาลา มารีย์มารดาของยากอบน้อยและของโยเสส และนางสะโลเม
- ครั้นวันสะบาโตล่วงไปแล้ว มารีย์ชาวมักดาลา มารีย์มารดาของยากอบ และนางสะโลเม ซื้อเครื่องหอมมาเพื่อจะไปชโลมพระศพของพระองค์
มือถือ