นางเมขลา คือ

• เมขลา

• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• นาง     ๑ น. คำประกอบหน้าคำเพื่อแสดงว่าเป็นเพศหญิง เช่น นางฟ้า นางบำเรอ นางละคร นางพระกำนัล; คำแทนชื่อหญิง เช่น นางก็ร้อยพวงมาลัย; ( กฎ )
• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมขลา     เมกขะหฺลา น. ชื่อนางเทพธิดาประจำสมุทร. ( ป. ; ส. เมขลา ว่า สายรัดเอว, เข็มขัดสตรี).
• ขลา     ขฺลา น. เสือ. ( ข. ขฺลา).
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• นางกลางเมือง    ไก่ อีตัว กะหรี่ นางโลม โสเภณี นางคณิกา หญิงขายตัว หญิงบริการ ผู้หญิงหากิน หญิงงามเมือง ผู้หญิงขายตัว หญิงขายบริการ หญิงขายบริการทางเพศ
• ความขลาด    n. ความไม่กล้าในการเผชิญอันตราย , ชื่อพ้อง: ความขี้ขลาด คำตรงข้าม: ความกล้า ตัวอย่างการใช้: สาเหตุที่มนุษย์ไม่กล้าเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงนั้นเกิดจากความหวาดกลัวและความขลาด
• ความขี้ขลาด    ความกลัว การไร้ความกล้าที่จะเผชิญกับอันตราย ความลำบาก การต่อต้านหรืออื่น ๆ ความขลาด ความอ่อนแอ ความไม่เข้มแข็ง ความไม่กล้า ความขี้กลัว ความขี้ตกใจ ความขี้ตื่น ความตาขาว ความไม่กล้าหาญ
• นางเมือง    (โบ) น. มเหสี, พระชายา.
• นางเมดูซ่า    เมดูซ่า
• กลางเมือง    น. ประชาชน ในคำว่า ฉ้อกลางเมือง หมายถึง ฉ้อโกงประชาชน; การรบกันเองในเมือง เรียกว่า ศึกกลางเมือง; (กฎ; โบ) เรียกหญิงที่บิดามารดายินยอมยกให้เป็นภริยาชายว่า เมียกลางเมือง. (สามดวง).
• อย่างโง่เขลา    อย่างโง่ๆ
• ความขี้ขลาดตาขาว    ใจอ่อนแอ
• ศาลกลางเมือง    ที่ประชุมสำหรับการอภิปราย วิธีการอภิปรายปัญหา