นำลงสู่พื้น คือ

• ลงจอด
  แลนดิ้ง

• นำ     ก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• ลงสู่     บินลง ร่อนลง
• ลงสู่พื้น     ลงจอด
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สู่     ก. ไปเยี่ยม เช่น ไปมาหาสู่กัน; แบ่งให้ เช่น มีอะไรก็เอามาสู่กันกิน. บ. ถึง, ยัง, เช่น หันหน้าสู่ทิศเหนือ ขอจงไปสู่สุคติ.
• พื้น     น. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น
• น้ำลง    น. น้ำในทะเลและแม่น้ำลำคลองที่มีทางติดต่อโดยตรงกับทะเลหรือได้รับอิทธิพลจากน้ำทะเลเป็นต้นที่มีระดับน้ำต่ำลง ในวันหนึ่ง ๆ ตามปรกติน้ำจะลง ๒ ครั้ง และน้ำลงครั้งแรกจะมีระดับต่ำกว่าลงครั้งที่ ๒.
• น้ำขึ้นน้ำลง    ช่วงระยะเวลาหนึ่ง สิ่งที่ขึ้น ๆ ลง ๆ สลับกัน ไหลตามกระแสน้ำ ปรากฏการณ์น้ำขึ้นน้ำลง
• การลงสู่พื้นดิน    การขึ้นบก พื้นหัวหรือใต้บันได สถานที่ที่ขึ้นบก
• นำลิ่ว    adv. ล่วงหน้าไปไกล ชื่อพ้อง: นำโด่ง ตัวอย่างการใช้: พ่อเดินนำลิ่วไปไกลจนพวกเราเดินตามไม่ทัน
• ผู้นำลัทธิ    ผู้นำศาสนา ผู้นำทางจิตวิญญาณ
• ลงส้น    ก. อาการที่เดินกระแทกส้นเท้าแสดงความไม่พอใจเป็นต้น.
• เดินลงส้น    เดินกระแทกเท้า เดินลงเท้า เดินเท้าหนัก
• กองกำลังสนับสนุน    กองกำลังเสริม สิ่งที่ใช้เสริมกำลัง