น่าเชิญชวน คือ

• ซึ่งดึงดูดใจ

• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• เชิญ     ก. แสดงความปรารถนาเพื่อขอให้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งด้วยความเคารพหรืออ่อนน้อม เช่น เชิญเทวดา เชิญมารับประทานอาหาร; ถือ อุ้ม ชู
• เชิญชวน     ชวน ชักชวน เชิญ เชื้อเชิญ ชี้ชวน นิมนต์
• ชิ     อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• ชว     ชะวะ- ( แบบ ) ว. เร็ว, (มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส) เช่น ชวการ ชวกิจ ชวเลข, แผลงเป็น เชาว์ ก็มี.
• ชวน     ชะวะนะ- ( แบบ ) น. ความเร็ว, ความไว, ความเร็วของปัญญาหรือความคิด, แผลงเป็น เชาวน์ ก็มี. ( ป. , ส. ). ๑ ก. จูงใจ, โน้มนำ, เช่น ชวนกิน;
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• คําเชิญชวน    คําชวน คําเชื้อเชิญ คําชักชวน คําเชิญ
• การเชิญชวน    การเชื้อเชิญ การเชิญ
• เชิญชวนให้แข่ง    ท้าแข่ง
• ที่เชิญชวนในเชิงชู้สาว    ที่ยั่วยวน
• ชวนขัน    ชวนหัว ติดตลก
• นักมิญชวิทยา    นักชีววิทยา นักกายวิภาคศาสตร์
• นักมิิิิิญชวิทยา    นักจุลกายวิภาค นักจุลกายวิภาคศาสตร์
• โฆษณาชวนเชื่อ    ก. เผยแพร่อุดมการณ์หรือความคิดเห็น ด้วยกลอุบายต่าง ๆ เพื่อโน้มน้าวจิตใจผู้อื่นให้เห็นคล้อยตาม.

• แค่มาดอนน่าเชิญชวนเขา