น่าเสื่อมเสีย คือ

• ซึ่งไม่ละอายใจ
  ซึ่งไม่อับอาย

• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสื่อ     น. สาด, เครื่องสานชนิดหนึ่งสำหรับปูนั่งและนอน.
• เสื่อม     ก. น้อยลง, หย่อนลง, เช่น เครื่องจักรเมื่อใช้ไปนาน ๆ คุณภาพก็ค่อย ๆ เสื่อมไป, เสีย เช่น เสื่อมเกียรติ, ค่อย ๆ ลดลง เช่น ความจำเสื่อม,
• เสื่อมเสีย     ก. เสียหาย เช่น เพราะถูกกล่าวหาว่าฉ้อราษฎร์บังหลวง จึงทำให้ชื่อเสียงของเขาเสื่อมเสียไปมาก. ว. ที่เสียหาย เช่น เขามีความประพฤติเสื่อมเสีย
• สื่อ     ก. ติดต่อให้ถึงกัน เช่น สื่อความหมาย, ชักนำให้รู้จักกัน. น. ผู้หรือสิ่งที่ติดต่อให้ถึงกันหรือชักนำให้รู้จักกัน เช่น
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ซึ่งเสื่อมเสีย    ซึ่งเสื่อมถอย ที่เสื่อมทราม มีมลทิน ชื่อเสียงหมอง
• ที่เสื่อมเสีย    กระฉ่อน ฉาวโฉ่ ที่อื้อฉาว ที่ขายหน้า
• ไม่เสื่อมเสีย    ไม่เสีย
• น้ําเสีย    น้ําทิ้ง น้ําเน่า น้ําทิ้งจากฟาร์ม น้ําครํา น้ําสกปรก ไขเสนียด
• ความเสื่อมเสีย    ความอับอายขายหน้า การเสียชื่อเสียง ความอัปยศ ความเสื่อมชื่อเสียง ความไร้ยศ การขายหน้า ความน่าอดสู ความเสื่อมยศ ความเสื่อมเกียรติ ความขายหน้า ความอับอาย การสูญเสียชื่อเสียง ความเสียหาย จุดด่างพร้อย ร
• การทําให้เสื่อมเสีย    การทําลาย การทําให้อันตราย การถดถอย ความตกต่ํา ความทรุดโทรม ความเสื่อม ความเสื่อมถอย การดูหมิ่น

• ช่างน่าเสื่อมเสีย !