น้ํามนตร์ คือ

• น้ํามนต์
  น้ําศักดิ์สิทธิ์

• น้ํา     น้ํากิน น้ําดื่ม น้ําเปล่า น้ําดิบ อุทก อัมพุ ธาร ธารา ลําธาร สายธาร ห้วย ของเหลว ศิรา แม่น้ํา วารี สาคร ห้วงน้ํา แม่น้ําลําคลอง น้ําจืด น้ําสะอาด
• มน     ๑ ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่). ๒ ว. กลม ๆ,
• มนตร์     น. คำศักดิ์สิทธิ์, คำสำหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์, คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์. ( ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).
• ตร     หล่อ
• น้ํามนต์    น้ํามนตร์ น้ําศักดิ์สิทธิ์ น้ําพระพุทธมนต์
• เป่ามนตร์    ก. เสกคาถาแล้วเป่าลงไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายมีกระหม่อมเป็นต้น.
• เล่ามนตร์    ก. ท่องบ่นมนตร์สาธยายมนตร์.
• น้ำมนตร์    น. น้ำที่เสกเพื่ออาบ กิน หรือ ประพรมเป็นต้น ถือกันว่าเป็นมงคล.
• สามนตราช    น. พระราชาแห่งแคว้นที่ใกล้เคียง, เจ้าประเทศราช.
• น้ำมันมนตร์    น. น้ำมันมะพร้าวที่เสกเป่าด้วยเวทมนตร์คาถา เชื่อกันว่าทาแก้เมื่อยขบเป็นต้น.
• มนตรา    มนต์
• มนตรี    น. ที่ปรึกษา, ผู้แนะนำ, ที่ปรึกษาราชการ, ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่, นิยมใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น องคมนตรี รัฐมนตรี เทศมนตรี. (ส.; ป. มนฺตี).
• สามนต    สามนตะ- ว. รอบ ๆ, ใกล้เคียง. (ป.).
• สามนต-    สามนตะ- ว. รอบ ๆ, ใกล้เคียง. (ป.).
• สามนต์    สามนตะ- ว. รอบ ๆ, ใกล้เคียง. (ป.).