น้ําเสียง คือ

• กระแสเสียง
  ทํานองเสียง
  สําเนียง
  เสียง
  ลักษณะน้ําเสียง
  การออกเสียงสูงต่ํา

• น้ํา     น้ํากิน น้ําดื่ม น้ําเปล่า น้ําดิบ อุทก อัมพุ ธาร ธารา ลําธาร สายธาร ห้วย ของเหลว ศิรา แม่น้ํา วารี สาคร ห้วงน้ํา แม่น้ําลําคลอง น้ําจืด น้ําสะอาด
• น้ําเสีย     น้ําทิ้ง น้ําเน่า น้ําทิ้งจากฟาร์ม น้ําครํา น้ําสกปรก ไขเสนียด
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียง     น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• กล้าเสี่ยง    v. กล้าที่จะลองเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้น คำตรงข้าม: กลัว ตัวอย่างการใช้: คุณต้องกล้าเสี่ยงเพื่อจะได้รู้ว่าเขาจะทำอย่างไร
• หาเสียง    ก. แสวงหาการสนับสนุน.
• หาเสียงสนับสนุน    รณรงค์เพื่อ
• เสาเตียง    ขาเตียง
• น้ําเลี้ยง    น้ําคร่ํา น้ําคาวปลา น้ําทูนหัว น้ําหล่อเลี้ยง
• น้ำเสียง    น. กระแสเสียง, คำพูด; โดยปริยายหมายถึงคำพูดที่ส่อให้รู้อารมณ์ที่มีอยู่ในใจ.
• เสียงสั่น    เสียงกังวาน เสียงสั่นเครือ เสียงกระเส่า
• ยาเส้น    น. ยาสูบชนิดหนึ่งที่หั่นใบยาเป็นเส้น ๆ หรือเป็นชิ้นเล็ก ๆ สำหรับมวนสูบหรือใส่กล้องสูบ; (กฎ) ใบของต้นยาสูบหรือยาอัดซึ่งได้หั่นเป็นเส้นและแห้งแล้ว.