นําลงไปสู่ คือ

• พาลงไปสู่

• นํา     สั่ง นําพา พา ชักนํา ริเริ่ม เริ่ม เสนอ นําหน้า มีมาก่อน อยู่ข้างหน้า อยู่หน้า ชี้นํา ชี้บอก นําทาง จับ เป็นคนสําคัญ เป็นผู้นํา เป็นหัวหน้า
• นําลงไป     ส่งลงไป
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ไปสู่     เข้าสู่ ไปยัง สู่
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สู่     ก. ไปเยี่ยม เช่น ไปมาหาสู่กัน; แบ่งให้ เช่น มีอะไรก็เอามาสู่กันกิน. บ. ถึง, ยัง, เช่น หันหน้าสู่ทิศเหนือ ขอจงไปสู่สุคติ.
• พาลงไปสู่    นําลงไปสู่
• ดําลงไป    กระโดดน้ํา ดิ่งลง
• ต่ําลงไป    ข้างล่าง ต่ํากว่า อยู่ใต้
• เว้าลงไป    เป็นแอ่ง
• อยู่ต่ําลงไป    ต่ําลงทันที
• นําไปสู่    ชักนําไปสู่ ทําให้เกิด ทําให้มองเห็น พาไปสู่ ส่งผลให้เกิด มีผลให้เกิด ทําให้ปรากฏ มีผลต่อ สะท้อนให้เห็น
• ทําให้เว้าลงไป    ทําให้เป็นแอ่ง
• รอยเว้าลงไป    รอยกด รอยบุ๋ม