บรรณารักษ์ศาสตร์ คือ

• ศาสตร์ว่าด้วยการเป็นบรรณารักษ์

• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• บรรณ     บัน, บันนะ- น. ปีก; หนังสือ; ใบไม้. ( ส. ปรฺณ; ป. ปณฺณ).
• บรรณารักษ์     บันนารัก น. บุคคลที่รับผิดชอบในการบริหารและดำเนินงานในห้องสมุด.
• รณ     รน, รนนะ- น. เสียง, เสียงดัง; สงคราม. ก. รบ, รบศึก. ( ป. , ส. ).
• รัก     ๑ น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Calotropis gigantea (L.) Aiton f. ในวงศ์ Asclepiadaceae ดอกใช้ร้อยกรอง มี ๒ พันธุ์ คือ พันธุ์ดอกลา และ พันธุ์ดอกซ้อน
• รักษ์     ก. ระวัง เช่น รักษาสุขภาพ, ดูแล เช่น รักษาทรัพย์สมบัติ, ป้องกัน เช่น รักษาบ้านเมือง, สงวนไว้ เช่น รักษาความสะอาด รักษาไมตรี; เยียวยา เช่น
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• ศาสตร     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
• ศาสตร์     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• ตร     หล่อ
• บรรณารักษศาสตร์    บันนารักสะสาด, บันนารักสาด น. วิชาที่ว่าด้วยการบริหารห้องสมุด.
• ศาสตร์ว่าด้วยการเป็นบรรณารักษ์    บรรณารักษ์ศาสตร์
• บรรณาการ    บันนากาน น. สิ่งที่ส่งไปให้ด้วยความเคารพนับถือหรือด้วยไมตรี. (ป. ปณฺณาการ; ส. ปรฺณาการ), ในบทประพันธ์ใช้ว่า บรรณา ก็มี.
• บรรณาธิการ    บันนาทิกาน น. ผู้จัดเลือกเฟ้น รวบรวม ปรับปรุง และรับผิดชอบเรื่องลงพิมพ์; (กฎ) บุคคลซึ่งรับผิดชอบในการจัดทำ ตรวจแก้ คัดเลือก หรือควบคุมบทประพันธ์หรือสิ่งอื่นในหนังสือพิมพ์.