บรรสาร คือ

• บัน-
  (กลอน; แผลงมาจาก ประสาร) ก. คลี่ออก.

• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• รส     น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาร     สาระ- คำประกอบหน้าคำ แปลว่า ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, ทุก, เช่น สารทิศ ว่า ทุกทิศ, สารทุกข์ ว่า ทุกข์ทั้งหมด, สารเลว ว่า เลวทั้งสิ้น. ( เลือนมาจาก สรฺว
• บรรสาน    บัน- (กลอน; แผลงมาจาก ประสาน) ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิทกัน, เชื่อม, รัด, ผูกไว้.
• การรับรส    การรู้รส การรู้สึก การเห็น การได้ยิน ประสาทสัมผัส การได้กลิ่น
• การรับรู้รสของสาร    กลิ่นหอม กลิ่นรส
• บรรสบ    บัน- (กลอน; แผลงมาจาก ประสบ) ก. พบ.
• บรรสพ    บัน- ก. เกิดผล, ได้. (แผลงมาจาก ประสพ).
• บรรสม    บัน- (กลอน; แผลงมาจาก ประสม) ก. รวมกันเข้า, ปน, ระคน, เจือ.
• บรรณสาร    (โบ) น. หนังสือราชการ.
• สารบรรณ    สาระ- น. หนังสือที่เป็นหลักฐาน, เรียกงานที่เกี่ยวกับการบริหารงานเอกสาร เริ่มตั้งแต่การจัดทำ การรับ การส่ง การเก็บรักษา การยืม จนถึงการทำลายเอกสาร ว่า งานสารบรรณ.
• วารสารรายปักษ์    หนังสือรายปักษ์ สิ่งตีพิมพ์ที่ออกเดือนละ 2 ครั้ง สิ่งที่ปรากฎขึ้นเดือนละ 2 ครั้ง สิ่งที่ตีพิมพ์รายปักษ์
• โครงข่ายบริการสื่อสารร่วมระบบดิจิตอล    ไอเอสดีเอ็น
• บริการสารสนเทศ    อะกรินเตอร์