บังคับเอก คือ
- น. กฎเกณฑ์ของการประพันธ์ที่บัญญัติให้ใช้พยางค์หรือคำที่มีรูปวรรณยุกต์เอก และบรรดาคำตายทั้งสิ้นในโคลงและร่ายใช้แทนเอกได้.
- บัง ๑ ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง. ๒ คำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด
- บังคับ น. ( โบ ) การว่ากล่าวปกครอง, อำนาจศาลสมัยมีสภาพนอกอาณาเขต, เช่น คนในบังคับอังกฤษ; กฎเกณฑ์ของการประพันธ์ที่บัญญัติใช้ในฉันทลักษณ์ เช่น บังคับครุลหุ
- คับ ว. มีขนาดไม่พอดีกัน ทำให้แน่น ตึง หรือ ฝืด สวมหรือใส่ได้โดยยาก เช่น เสื้อคับ หมวกคับ แหวนคับ, ตรงข้ามกับ หลวม. ก. มีลักษณะหรือปริมาณเกินพอดี
- บเอ ( โบ ) ว. มิใช่เอก, มิใช่หนึ่ง, มาก.
- เอ ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
- เอก เอกะ-, เอกกะ- ว. หนึ่ง (จำนวน); ชั้นที่ ๑ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้น หรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือวิทยฐานะ สูงกว่า โท) เช่น ร้อยเอก
- อก ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- บังคับเอา ขูดรีด รีดไถ กำหนดโทษ กำหนดให้มี จัดเก็บ จัดเก็บภาษี นำไปใส่ ยัดเยียดให้ หักคอ บังคับ
- บังคับเอามาจาก ยึดมาจาก ริบจาก
- บังคับเอาเงิน รีดไถ
- บังคับเอาเงินจาก ขู่เอาเงินจาก รีดเอาเงินจาก
- นายสิบ นายสิบเอก ตำรวจหญิง ทนายความชั้นสูงสุด นายจ่า นายตำรวจรักษาการณ์ นายสิบโท
- สิบเอก n. ยศทหารชั้นประทวน แต่สูงกว่าสิบโท ตัวอย่างการใช้: เขามียศแค่สิบเอก แต่ทำมาวางอำนาจใหญ่โตเหนือคนอื่น
- บังคับเรือ นําเรือ
- อาบเอิบ ก. อาบทั่วไป, ซึมซาบ; ซาบซ่าน, เอิบอาบ ก็ว่า.
มือถือ