บันทึกท้ายเล่ม คือ

• ภาคผนวก

• บัน     ๑ น. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน). ๒ ก. ผัน, ผิน. ๓ ก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. ( ดึกดำบรรพ์ ).
• บันทึก     ก. จดข้อความเพื่อช่วยความทรงจำหรือเพื่อเป็นหลักฐาน, จดหรือถ่ายทำไว้เพื่อช่วยความจำหรือเพื่อเป็นหลักฐาน, เช่น บันทึกรายงานการประชุม บันทึกภาพ
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทึก     ๑ ก. ตู่เอาเป็นของตัว, ถือเอาเป็นจริงเป็นจัง, เหมาเอาว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้. ๒ น. น้ำ. ( ข. ).
• ท้า     ก. ชวนขันสู้ เช่น ท้าพนัน ท้ารบ.
• ท้าย     น. ส่วนที่อยู่สุดด้านหนึ่ง, ตรงข้ามกับ ด้านหัว เช่น ท้ายเรือ, ตรงข้ามกับ ด้านหน้า เช่น ท้ายวัง, ตรงข้ามกับ ต้น เช่น ท้ายฤดู.
• เล่ม     ลักษณนามสำหรับเรียกสิ่งของบางชนิดที่มีลักษณะยาวเรียวอย่างมีด หอก พาย เข็ม เช่น มีดเล่มหนึ่ง เข็ม ๒ เล่ม, ใช้เรียกเกวียนหรือสมุดหนังสือว่า เล่ม ด้วย
• ล่ม     ก. กิริยาที่ทรงตัวไม่อยู่ เอียงจนตะแคง คว่ำ หรือจม เช่น เรือล่ม เกวียนล่ม, ทำให้ตะแคง คว่ำ หรือจม เช่น ล่มเรือ;
• คล้ายเล็บ    คล้ายเล็บสัตว์ มีเล็บ มีเล็บสัตว์
• คล้ายเล็บหรือกีบ    เกี่ยวกับเล็บหรือกีบ
• หมายเลขลําดับ    เลขลําดับ เลขอนุกรม เลขหมายอนุกรม
• พื้นที่เล็กที่จัดไว้    บูท
• ส่วนที่เล็กที่สุด    อณู อนุภาค ส่วนที่น้อยที่สุด
• บันทึกเสียงด้วยสายเทป    บันทึกเทป
• ซึ่งสัมพันธ์กันทางสายเลือด    ซึ่งมาจากบรรพบุรุษเดียวกัน