บาดหมางกัน คือ

• ซึ่งขัดแย้งกัน
  ทะเลาะกัน
  ไม่เข้าหู
  ไม่กลมกลืนกัน
  ไม่ประสานกัน

• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาด     ก. ทำให้เกิดเป็นแผลหรือรอยขีดข่วนอย่างของมีคมบาด เช่น มีดบาด แก้วบาด หญ้าคาบาด. น. แผล.
• บาดหมาง     ก. โกรธเคืองกัน, หมองใจกัน, ผิดใจกัน.
• หมา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Canidae ลำตัวมีขนปกคลุม มีเขี้ยว ๒ คู่ ตีนหน้ามี ๕ นิ้ว ตีนหลังมี ๔ นิ้ว ซ่อนเล็บไม่ได้
• หมาง     ก. ( โบ ) กระดาก เช่น หมางกัน คือ กระดากกัน หมางหน้า คือ กระดากหน้า, อาการที่ห่างเหินกันเพราะขุ่นเคืองใจหรือผิดใจกันเป็นต้น เช่น
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• ความบาดหมาง    ความพยาบาท ความอาฆาต ความแตกร้าว ความระหองระแหง ความแตกแยก ความขุ่นเคือง ความโกรธเคือง ความเหินห่าง ความร้าวฉาน การทะเลาะเบาะแว้ง การโต้เถียง ความแตกสามัคคี การทะเลาะวิวาท ความไม่ลงรอยกัน การผิดใจ ค
• ทำให้บาดหมาง    ทำให้วิกลจริต ทำให้เหินห่าง
• ทําให้บาดหมาง    ออกห่าง ทําให้ระหองระแหง ทําให้หมางใจ ทําให้ห่างเหิน
• บาดหมาย    (โบ) น. บัตรหมาย.
• การทำให้บาดหมาง    การทำให้เหินห่าง การยุแหย่ ภาวะวิกลจริต
• การทําให้บาดหมาง    การทําให้เหินห่าง
• เหตุการณ ์ ที่สำคัญน้อยกว่าที่คาดหมายอย่างกระทันหัน    การเปลี่ยนความเข้มข้นหรือความสำคัญของเรื่องราวดังกล่าวอย่างทันที

• ไม่จำเป็นที่จะทำให้ความสัมพันธ์ ต้องบาดหมางกัน
• สองตระกูล จะเลิกบาดหมางกัน ไม่ตี ไม่แทง กันอีกแล้ว
• นี่เป็นสิ่งของของฮายาชิในขณะนั้นที่มีการบาดหมางกัน
• แต่แมรี่ เอลิซาเบธกับแซม เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน
• แล้วไหนพ่อกับฉันยังต้องมาบาดหมางกันเพราะแก
• ถ้าพวกเขายังบาดหมางกันเช่นนี้ จะเป็นโอกาสทีดีของฮั่น
• ฉันคิดว่ามีบางคนอยากจะให้เราบาดหมางกันเอง
• ช่วงเวลาแห่งความท้าทายและความบาดหมางกัน อาจมีความโกรธ
• ฝ่าบาท โคคูเรียวและพูยอไม่ได้มีเรื่องบาดหมางกันมาในอดีต
• วิธีการของคนร้าย ฆ่าเป้าหมาย โดยยืมมือของคนที่บาดหมางกัน