บานียะ คือ

• ว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. (ป., ส. ปานีย).

• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาน     ๑ บาน, บานนะ- น. น้ำสำหรับดื่ม, เครื่องดื่ม เช่น สุราบาน ชัยบาน อัฐบาน. ( ป. , ส. ปาน). ๒ น. ของที่เป็นแผ่น ๆ บางอย่าง เช่น บานประตู
• ยะ     ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
• ระยะบานของดอกไม้    การออกดอกระยะเวลาที่ดอกไม้บาน
• ฐานียะ    (แบบ) ว. ควรแก่ตำแหน่ง, ตั้งอยู่ในฐานะ, มักประกอบท้ายศัพท์ เช่น ครุฐานียะ ว่า ตั้งอยู่ในฐานะเป็นครู. (ป.).
• ปานียะ    ปานียะ- ว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. (ป., ส.).
• ยะยาน    (กลอน) ว. ไหว ๆ.
• บาน-    บาน, บานนะ- น. น้ำสำหรับดื่ม, เครื่องดื่ม เช่น สุราบาน ชัยบาน อัฐบาน. (ป., ส. ปาน).
• การออกดอกระยะเวลาที่ดอกไม้บาน    ระยะบานของดอกไม้
• ระยะแบเบาะ    วัยแรกเกิด
• ทัสนานุตริยะ    ทัดสะนานุดตะริยะ น. สิ่งที่เห็นอันประเสริฐ, การเห็นอันประเสริฐ เช่นการเห็นธรรมของพระพุทธเจ้าเป็นต้น. (ป. ทสฺสนานุตฺตริย).
• มีระยะนาน    นาน ยาวนาน
• ขาบาน    ขากระดิ่ง กางเกงขาบาน กางเกงขากระดิ่ง
• ชัยบาน    ไชยะ- น. เครื่องดื่มในการมีชัย. (ป.).
• ชื่นบาน    ว. เบิกบาน.