บำเพ็ญบารมี คือ

• v.
  ทำบารมีให้เต็มที่หรือให้เพิ่มพูนขึ้น
  ตัวอย่างการใช้: พระพุทธเจ้าได้ทรงบำเพ็ญบารมีทั้งสิ้นมาแล้วในชาติต่างๆ สิบชาติ

• บำเพ็ญ     ก. ทำให้เต็มบริบูรณ์, เพิ่มพูน, (มักใช้ในเรื่องเกี่ยวกับศาสนา) เช่น บำเพ็ญบุญ บำเพ็ญบารมี; ประพฤติ, ปฏิบัติ, เช่น บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์
• เพ     ก. พังทลาย.
• เพ็ญ     ว. เต็ม. ( ข. เพ).
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บารมี     -ระมี น. คุณความดีที่ควรบำเพ็ญมี ๑๐ อย่าง คือ ทาน ศีล เนกขัมมะ (การออกจากกาม คือ บวช) ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิฏฐาน เมตตา อุเบกขา เรียกว่า
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• บุญบารมี    n. คุณงามความดีซึ่งได้บำเพ็ญมาทำให้ยิ่งใหญ่ ตัวอย่างการใช้: การสร้างความดีแบบพระภิกษุองคุลีมาน นับว่าเป็นการสั่งสมบุญบารมีเพื่อชาติภพต่อไป
• คู่บุญบารมี    น. ผู้ที่เคยร่วมสร้างบุญกุศลกันมาในชาติก่อนและมาสนับสนุนเกื้อกูลกันในปัจจุบัน เช่น พระนางมัทรีเป็นคู่บุญบารมีของพระเวสสันดร.
• การบำเพ็ญทุกรกริยาเพื่อถ่ายบาป    การปลงอาบัติ การสารภาพบาปและการถ่ายบาป
• การบำเพ็ญตบะ    การมีวินัยในตนเอง
• บำเพ็ญกุศล    v. ประกอบกรรมดี ชื่อพ้อง: ทำบุญ, ทำบุญทำกุศล ตัวอย่างการใช้: ถ้าคนเราฝึกบำเพ็ญกุศลอยู่บ่อยๆ ก็จะติดตัวเป็นนิสัยที่ประเสริฐ
• บำเพ็ญตน    v. กระทำหรือประพฤติตัว ตัวอย่างการใช้: เขาบำเพ็ญตนให้เกิดประโยชน์แก่บ้านเมืองอย่างน่ายกย่อง
• ผู้บำเพ็ญ    ยุวกาชาด เนตรนารี ผู้บำเพ็ญประโยชน์
• บำเพ็ญทุกกิริยา    ลบหลู่ เป็นโรคเนื้อตาย