บิตุรงค์ คือ

• (กลอน) น. พ่อ. (ป. ปิตุ + องฺค).

• บิ     ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
• บิต     1) n. ชื่อพ้อง: เลขฐานสอง 2) n. หน่วยข้อมูลที่เล็กที่สุดของเครื่องคอมพิวเตอร์ ซึ่งมีค่าแสดงข้อมูลเป็นตัวเลขระบบฐานสอง คือ เป็น
• บิตุ     ( แบบ ) น. พ่อ, ใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น บิตุฆาต บิตุราช. ( ป. ปิตุ).
• ตุ     ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ.
• ตุรงค     ตุรงคะ- ( แบบ ) น. ดุรงค์, ม้า, เช่น ตุรงคสังวัจฉร. ( ป. , ส. ).
• ตุรงค์     ตุรงคะ- ( แบบ ) น. ดุรงค์, ม้า, เช่น ตุรงคสังวัจฉร. ( ป. , ส. ).
• รง     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Garcinia hanburyi Hook.f. ในวงศ์ Guttiferae ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ทุกส่วนมียางสีเหลือง. ๒ น. ชื่อยางไม้ที่ได้จากไม้ต้น
• รงค     รงคะ-, รง น. สี, น้ำย้อม; ความกำหนัด, ตัณหา, ความรัก; ที่ฟ้อนรำ, โรงละคร; สนามรบ, ลาน. ( ป. , ส. รงฺค).
• รงค์     รงคะ-, รง น. สี, น้ำย้อม; ความกำหนัด, ตัณหา, ความรัก; ที่ฟ้อนรำ, โรงละคร; สนามรบ, ลาน. ( ป. , ส. รงฺค).
• จัตุรงค์    ว. จตุรงค์, องค์ ๔, ๔ เหล่า.
• ตุรงค-    ตุรงคะ- (แบบ) น. ดุรงค์, ม้า, เช่น ตุรงคสังวัจฉร. (ป., ส.).
• บัญจรงค์    บันจะรง (แบบ) น. เบญจรงค์ เช่น เอาผ้าบัญจรงค์อันงาม. (จารึกวัดป่ามะม่วง หลักที่ ๕ ด้านที่ ๓).
• แรงบีบบังคับ    การควบคุมความรู้สึก
• จัตุรงคพล    จัดตุรงคะ- น. จตุรงคพล, กองทัพมีกำลัง ๔ เหล่า คือ เหล่าช้าง เหล่ารถ เหล่าม้า เหล่าราบ. (ป., ส. จตุรงฺค + เสนา).
• ตุรงคราวี    น. ชื่อโคลงโบราณ, คู่กับ มหาตุรงคราวี.