บุคคลที่น่ารังเกียจ คือ

• บุคคลที่เป็นภัยต่อสังคม
  พยาธิสัตว์หรือแมลงที่มีภัย
  สัตว์ที่ล่าสัตว์อื่นเป็นอาหาร

• บุ     ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.
• บุค     ลงบันทึกจองห้องพัก
• บุคคล     บุกคน, บุกคะละ-, บุกคนละ- น. คน (เฉพาะตัว); ( กฎ ) คนซึ่งสามารถมีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า บุคคลธรรมดา;
• บุคคลที่     บุคคลซึ่ง
• คค     กระทรวงคมนาคม
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• น่ารังเกียจ     อย่างลังเล อย่างไม่เต็มใจ น่าขยะแขยง น่าสะอิดสะเอียน น่าเกลียด ซึ่งก่อการกำเริบ น่าอาเจียน เอาใจออกห่าง น่าเกลียดน่ากลัว น่าแขยง สกปรกอย่างน่าชัง
• รัง     ๑ น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea siamensis Miq. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง. ๒ น. สิ่งซึ่งสัตว์พวกนก หนู
• รังเกียจ     ก. เกลียดเพราะรู้สึกขยะแขยงหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกีย     เกียร์
• เกียจ     เกียด ก. คด, ไม่ซื่อ, โกง, คร้าน.
• กี     ดู กาบกี้ .

• เกินกว่าบุคคลที่น่ารังเกียจใน เครื่องที่
• ซึ่งมอบให้กับบุคคลที่น่ารังเกียจที่สุด
• เคล็ดลับที่เป็นประโยชน์หนังสือรวบรวมเรื่องการปรากฏกลิ่นโรคบุคคลที่น่ารังเกียจปัญหาครัวเรือนสัตว์
• บุคคลที่น่ารังเกียจ ในความฝันของมิลเลอร์ หมายถึงการสะสมในชีวิตของผู้นอนหลับเป็นจำนวนมากของศัตรูและความอิจฉาเปลือยกาย