เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

บุคคลที่ไร้เดียงสา คือ

การออกเสียง:
"บุคคลที่ไร้เดียงสา" การใช้"บุคคลที่ไร้เดียงสา" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • ความซื่อ
    ความไม่รู้ตัว
    ความไม่เป็นภัย
    ความไร้มลทิน
    ความไร้เดียงสา
    สิ่งที่ไร้เดียงสา
  • บุ     ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.
  • บุค     ลงบันทึกจองห้องพัก
  • บุคคล     บุกคน, บุกคะละ-, บุกคนละ- น. คน (เฉพาะตัว); ( กฎ ) คนซึ่งสามารถมีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า บุคคลธรรมดา;
  • บุคคลที่     บุคคลซึ่ง
  • คค     กระทรวงคมนาคม
  • คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
  • ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
  • ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
  • ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
  • ี่ไร้เดียงสา     อ่อนต่อโลก เด็กๆ เหมือนเด็ก
  • ไร     ๑ น. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก
  • ไร้     ว. ขัดสน, ไม่มี, ปราศจาก, เช่น ไร้ทรัพย์ ไร้ความสามารถ.
  • ไร้เดียงสา     อ่อน อ่อนต่อโลก ซึ่งไม่มีประสบการณ์ ซึ่งไม่มีเล่ห์เหลี่ยม ขาดประสบการณ์ ไม่รู้เดียงสา หน่อมแน้ม ไร้มารยา แป๋ว ใสซื่อ บริสุทธิ์ อินโนเซนต์ ซื่อๆ
  • เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
  • เดียง     ๑ ก. รู้ เช่น มากูจะไปให้ดลเดียงถนัด. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ( ข. ฎึง). ๒ ( โบ ) ก. ตีลง, ทุบลง, ฟาดลง.
  • เดียงสา     ว. รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติสามัญ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เด็กยังไม่รู้เดียงสา.
  • ดี     ๑ น. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ
  • ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
  • สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
ประโยค
  • มีเหตุผลจำนวนมากในการดาวน์โหลดไฟล์มีเดีย แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยยับยั้งบริษัทจากการติดตามบุคคลที่ไร้เดียงสาและกล่าวหาว่าพวกเขาได้ทำการละเมิดเนื้อหา