บุญเขต คือ

• บุนยะ-
  น. เนื้อนาบุญ. (ป. ปุญฺกฺเขตฺต).

• บุ     ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.
• บุญ     บุน, บุนยะ- น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. ( ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขต     เขด น. แดนที่กำหนดขีดคั่นไว้ เช่น เขตป่า เขตบ้าน, เวลาที่กำหนดขีดคั่นไว้ เช่น หมดเขตวันที่ ๑๕. ( ป. เขตฺต). (โบราณเขียนว่า เขตร).
• ธัญเขต    น. นา. (ป. ธญฺเขตฺต; ส. ธานฺยเกฺษตฺร).
• ธัญเขตต์    นา ที่นา ธัญเขต ธานยเกษตร
• ปักเขต    v. กำหนดเขต ตัวอย่างการใช้: ทางเทศบาลได้ปักเขตแบ่งช่องให้พวกพ่อค้าแม่ค้านำของมาวางขายอย่างเป็นสัดส่วน
• สุดเขต    จุดหมาย ปลายทาง สถานีปลายทาง
• หลักเขต    หลัก เสา
• เขตชื้น    เขตภูมิอากาศชื้น
• เขตป่า    n. พื้นที่ซึ่งเป็นที่ดินของหลวงที่บุคคลอื่นจะเข้าครอบครองไม่ได้ ตัวอย่างการใช้: รัฐบาลสงวนที่เชิงเขาไว้เป็นเขตป่า clf.: เขต
• เขตพื้นที่    พท. เขต ถิ่น ท้องที่ พื้นที่ เนื้อที่ ส่วน ส่วนย่อย
• เขตร้อน    n. พื้นที่ที่มีภูมิอากาศร้อน ตัวอย่างการใช้: ประเทศไทยตั้งอยู่ในเขตร้อนป่าไม้ส่วนใหญ่เป็นป่าไม้ใบกว้าง
• เส้นเขต    แนวเขต ขอบเขต เขตแดน เส้นแบ่งเขต
• แบ่งเขต    กำหนดเขตแดน ปักเขต