บูชนีย- คือ
บูชะนียะ-
(แบบ) ว. ควรบูชา. (ป., ส. ปูชนีย).
- บูชนีย บูชะนียะ- ( แบบ ) ว. ควรบูชา. ( ป. , ส. ปูชนีย).
- ชน ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
- ปูชนีย -ชะนียะ ว. น่านับถือ, น่าบูชา, เช่น ปูชนียวัตถุ ปูชนียบุคคล. (ป.).
- ปูชนีย- -ชะนียะ ว. น่านับถือ, น่าบูชา, เช่น ปูชนียวัตถุ ปูชนียบุคคล. (ป.).
- ภาชนีย พาชะนียะ- (แบบ) น. ของควรแจก, ของควรแบ่ง. ว. ควรแจก, ควรแบ่ง. (ป.).
- ภาชนีย- พาชะนียะ- (แบบ) น. ของควรแจก, ของควรแบ่ง. ว. ควรแจก, ควรแบ่ง. (ป.).
- ยังคุโชน ยังคุกรุ่น
- ยัชนะ ยัดชะนะ น. พิธีจำพวกหนึ่งสำหรับบูชาเทวดาโดยสวดมนตร์และถวายเครื่องเซ่นสังเวย. (ป., ส.).
- ยุวชน น. เด็กวัยรุ่น.
- ชนกับ กระแทกกับ ชนเข้ากับ พุ่งชนกับ ตบกับ ตีกับ ฟาดกับ กระทบกับ
- ชนบุบ ทำให้บุบ
- บินชน บินเข้าสู่ บินเข้าไปใน
- บุถุชน น. ปุถุชน, คนที่ยังมีกิเลสหนา, สามัญชน, ผู้ที่มิได้เป็นพระอริยบุคคล. (ป. ปุถุชฺชน; ส. ปฺฤถคฺชน).
- บุ้ย ก. ทำปากยื่นบอกใบ้ให้รู้.
- ยับ ๑ ก. เก็บ. น. เรียกผลหมากสุกที่เก็บไว้กินนาน ๆ โดยทำเป็นหมากหลุมหรือหมากไหว่า หมากยับ. ๒ ก. ย่น, ยู่ยี่, เช่น ผ้ายับ เสื้อยับ กระดาษยับ, อาการซึ่งแสดงความเสียหายมาก หรือเสียรูปจนถึงช้ำชอก พังทลาย ป่
มือถือ