บ่นอู้อี้ คือ

• คราง
  บ่น
  สะอื้น
  พูดเสียงสะอื้น

• บ่     บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
• บ่น     ก. พูดพร่ำหรือว่ากล่าวซ้ำ ๆ ซาก ๆ; กล่าวซ้ำ ๆ กัน เช่น ท่องบ่นภาวนา.
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• อู     น. ชื่อไก่ชนิดหนึ่ง ตัวใหญ่กว่าไก่แจ้ หงอนเล็ก ตัวผู้มีหลายสีแต่สีขนไม่สดใสเหมือนไก่แจ้ ตัวเมียมีสีดำเหลือบเขียวเท่านั้น,
• อู้     ๑ ว. มีเสียงอย่างเสียงลมพัด; มาก ในคำว่า บ่นอู้. น. ชื่อซอ ๒ สายชนิดหนึ่ง ตัวกะโหลกซอทำด้วยกะลามะพร้าวชนิดกลมรี
• อู้อี้     ว. มีเสียงไม่ชัดเจนอย่างเสียงคนจมูกบี้หรือคนบ่น.
• อี     ๑ น. คำประกอบคำอื่นบอกให้รู้ว่าเป็นเพศหญิงหรือสัตว์ตัวเมีย เช่น อีสาว อีเหมียว, คำประกอบหน้าชื่อผู้หญิงที่มีฐานะต่ำกว่า,
• บินอยู่เหนือ    บินวนอยู่เหนือ บินวนอยู่ในอากาศ บินข้าม บินผ่านเหนือ
• ที่ลุ่ม หนอง บึง บ่อ    บ่อเลน พื้นดินที่ต่ำ นิ่มและเปียกชื้น สถานการณ์ที่ลำบากมาก หล่ม ห้วงแห่งความยุ่งยาก
• บินวนอยู่เหนือ    บินวนอยู่ในอากาศ บินอยู่เหนือ
• เดินอย่างลับ ๆ ล่อ ๆ    กำเนิดเร็วก่อนกำหนด คลอดลูกก่อนครบกำหนด เดินช้า ๆ อย่างยั่วกิเลส
• บ่นอุบอิบ    บ่นพึมพํา บ่น พร่ําบ่น พูดจู้จี้
• อ้นอ้อ    ดู ชีล้อม.
• บีอี    เบอริลเลียม
• บื้อ    ซื่อบื้อ ทึ่ม โง่