บ่างช่างยุ คือ

• (สำ) น. คนที่ชอบพูดส่อเสียดยุยงให้เขาแตกกัน.

• บ่     บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
• บ่า     ๑ น. ส่วนของร่างกายระหว่างคอกับหัวไหล่, โดยปริยายหมายถึงอินทรธนูหรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น บ่าเสา บ่าเสื้อ. ๒ ว.
• บ่าง     น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Cynocephalus variegatus ในวงศ์ Cynocephalidae รูปร่างคล้ายกระรอก แต่มีหนังเป็นพังผืด ๒
• ช่าง     ๑ น. ผู้ชำนาญในการฝีมือหรือศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ช่างตัดเสื้อ ช่างไม้ ช่างไฟ. ว. มีนิสัยชอบในทางใดทางหนึ่ง เช่น ช่างคิด ช่างพูด
• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• อย่างยั่งยืน    อย่างคงทน อย่างถาวร
• หางช้าง    น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Belamcanda chinensis DC. ในวงศ์ Iridaceae ใบเป็นแผ่นคล้ายพัดด้ามจิ้วหรือขนปลายหางช้าง, ว่านหางช้าง ก็เรียก, อีสานและพายัพเรียก ว่านมีดยับ. (๒) ข้าวฟ่างหางช้าง. (ดู ข้าวฟ่าง)
• ทางยกระดับ    สะพานลอยที่ให้รถวิ่ง
• อย่างยินดีต้อนรับ    อย่างยินดี
• ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งกับ    ขัดแย้งกับ โต้แย้งกับ ไม่ลงรอยกับ
• ใส่หรือวางชิดกับ    ใส่หรือวางใกล้กับ
• ถุงยาง    n. อุปกรณ์คุมกำเนิดสำหรับสวมอวัยวะเพศชาย ทำด้วยยางที่มีลักษณะบางแต่เหนียว ชื่อพ้อง: ถุงยางอนามัย ตัวอย่างการใช้: ถุงยางควรหาซื้อได้ง่ายตามสถานบริการต่างๆ clf.: อัน, ชิ้น
• ทางย่อย    การวิจัยที่ปิดบัง ความพยายามที่ปิดบัง ถนนรอง ถนนลี้ภัย ถนนสายเปลี่ยว ถนนส่วนตัว ถนนอ้อม ทางรอง ทางอ้อม
• นางยักษ์    ยักษิณี ยักขินี ยักขิณี
• ผนังยาง    ผนังยางรถ