บ้าหอบฟาง คือ

• (สำ) ว. บ้าสมบัติ เห็นอะไร ๆ เป็นของมีค่าจะเอาทั้งนั้น, อาการที่หอบหิ้วสิ่งของพะรุงพะรัง.

• บ้า     ๑ ว. เสียสติ, วิกลจริต, สติฟั่นเฟือน, หลงใหลหรือมัวเมาในสิ่งนั้น ๆ จนผิดปรกติ เช่น บ้ากาม บ้ายศ บ้าฟุตบอล;
• หอ     น. เรือนหรืออาคารซึ่งใช้เฉพาะกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หอพระ หอนั่ง หอสมุด; เรือนซึ่งปลูกสำหรับให้คู่บ่าวสาวที่แต่งงานกันแล้วอยู่ เรียกว่า
• หอบ     ๑ ก. เอาแขนทั้ง ๒ ข้างรวบสิ่งของไป; ขนสมบัติย้ายไป เช่น หอบข้าวหอบของ หอบลูกหอบเต้า; พัดพาไป เช่น ลมหอบเมฆฝนไปหมด. น.
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• ฟาง     ๑ น. ต้นข้าวที่เกี่ยว นวด หรือฟาดเอาเมล็ดออกแล้ว. ๒ น. ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ ฟัน เป็น ฟันฟาง. ๓ ว.
• อบน้ําหอม    ฉีดน้ําหอม พรมน้ําหอม ใส่น้ําหอม
• ฟาร์มหอยนางรม    สถานที่เพาะเลี้ยงหอยนางรม
• ที่เก็บฟางหรือหญ้าแห้ง    โรงนา
• ส้อมเสียบฟางหรือหญ้า    ส้อมเสียบ
• ขอบฟ้า    n. เส้นแบ่งเขตระหว่างพื้นโลกกับท้องฟ้า ชื่อพ้อง: เส้นขอบฟ้า ตัวอย่างการใช้: เราจะเห็นรุ้งกินน้ำที่ขอบฟ้าเวลาฝนตกแดดออก
• ลอบฟัง    ก. ลักฟัง, ดักฟัง, แอบฟัง.
• แอบฟัง    ขโมยฟัง ลอบฟัง ดักฟัง ลักฟัง
• ชอบฟื้นฝอยหาตะเข็บ    ต้องใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่ง
• ครอบฟันสี    abutilon avicennae abutilon theophrasti
• ผู้แอบฟัง    คนแอบฟัง

• ทำไมเธอถึงได้บ้าหอบฟาง ข้าวของพวกนี้ติดตัวนักนะ
• กองแผลสะเก็ดเงินอ้วนเหม็นชีส บ้าหอบฟางนั่นช่วยชีวิตแท้
• ดี งั้นก็เห็นนะสิว่าฉันเป็นยัยบ้าหอบฟาง
• แสดดดนายทำบ้าไรว่ะ ยืนถือของอย่างกับบ้าหอบฟาง นึกว่าขอทานเหอะ
• เฮ้อ ยังมีคนบ้าหอบฟาง หอบกระเป๋าที่ไม่จำเป็นเยอะแยะแบบนี้ด้วย