ปรมาภิไธย คือ
สัทอักษรสากล: [pø ra mā phi thai] การออกเสียง:
"ปรมาภิไธย" การใช้"ปรมาภิไธย" อังกฤษ"ปรมาภิไธย" จีน
ความหมายมือถือ
ปะระมาพิไท, ปอระมาพิไท
น. ชื่อ (ใช้เฉพาะพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว) เช่น ในพระปรมาภิไธย ทรงลงพระปรมาภิไธย. (ป. ปรมาภิเธยฺย).
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ปรม ปะระมะ-, ปอระมะ- ว. อย่างยิ่ง (ใช้นำหน้าคำอื่นโดยมาก). ( ป. ).
- รม ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- พระปรมาภิไธย n. ลายมือชื่อของพระมหากษัตริย์ ตัวอย่างการใช้: รัฐสภานำร่างรัฐธรรมนูญขึ้นทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายเพื่อทรงลงพระปรมาภิไธย
- นามาภิไธย น. ชื่อ (ใช้เฉพาะสมเด็จพระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระบรมราชินี สมเด็จพระบรมราชชนนี สมเด็จพระยุพราช สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช และสมเด็จพระบรมราชกุมารี), ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนามาภิไธย เช่น ทรงลงพระนามาภิไธย.
- พระนามาภิไธย n. ชื่อ (ใช้เฉพาะพระราชินี สมเด็จพระบรมราชชนนี สมเด็จพระยุพราช สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช และสมเด็จพระบรมราชกุมาร) เช่น ทรงลงพระนามาภิไธย ตัวอย่างการใช้: พระพุทธรูปทองประดับพระนามาภิไธยย่อ
- อภิไธย น. ชื่อ. (ป. อภิเธยฺย; ส. อภิเธย).
- ปรมาภิเษก ปะระ-, ปอระ- น. อภิเษกอย่างยิ่ง คือ การตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ส.).
- นามไธย นามมะไท น. ชื่อตั้ง, ทินนาม (เช่นนามบรรดาศักดิ์). (ป. นามเธยฺย).
- (อภิไธยโพธิบาทว์) มาจาก หนังสือตำราโชคต่าง ๆ เลือกคัดจากฉบับของโบราณ นาวาตรีหลวงวุฒิวารีรณ ร.น. พิมพ์ พ.ศ. ๒๔๖๗
- ธรรมาภิมุข ทำมา- ว. หันหน้าเฉพาะธรรม, มุ่งแต่ยุติธรรม. (ส.; ป. ธมฺมาภิมุข).
- ธรรมาภิสมัย ทำมา- น. การตรัสรู้ธรรม, การสำเร็จมรรคผล. (ส.; ป. ธมฺมาภิสมย).
- มัธยมา มัดทะยะมา ว. มัชฌิมา, ปานกลาง. (ส.).
- ปรมาณู ปะระ-, ปอระ- น. ส่วนของสารที่มีขนาดเล็กที่สุดจนไม่สามารถจะแยกย่อยได้อีกด้วยวิธีเคมี. (ป., ส. ปรมาณุ).