ประกายพรึก คือ

• ปฺระกายพฺรึก
  น. ดาวรุ่ง คือ ดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาเช้ามืด, ถ้าเห็นในเวลาหัวค่ำ เรียกว่า ดาวประจำเมือง. (ข. ผกาย ว่า ดาว + พรึก ว่า รุ่ง).

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประกาย     น. แสงที่เห็นกระเด็นกระจายออกจากวัตถุที่ลุกเป็นไฟ เช่น ประกายลูกไฟ, แสงที่เห็นกระเด็นกระจายออกจากของแข็งบางอย่างที่กระทบกันอย่างแรง เช่น
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระกา     น. ชื่อปีที่ ๑๐ ของรอบปีนักษัตร มีไก่เป็นเครื่องหมาย.
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• กาย     กายยะ- น. ตัว เช่น ไม่มีผ้าพันกาย, และมักใช้เข้าคู่กับคำ ร่าง เป็น ร่างกาย, ใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส หมายความว่า หมู่, พวก, เช่น พลกาย = หมู่ทหาร.
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• ดาวประกายพรึก    ดาวศุกร์ ดาวประจําเมือง ดาวพระศุกร์ ดาวรุ่ง ประจําเมือง ศุกร์
• ประกายพราว    พรายแพรว พราวแพรว ระยิบระยับ แพรวพราว
• ผู้ประกาศการดื่มอวยพร    เจ้าภาพงานเลี้ยง
• คล้ายพริก    ฉุน มีกลิ่นหรือรสพริกไทย เผ็ด เผ็ดร้อน
• จุดประกาย    v. ทำให้เกิดความหวังหรือความคิดที่เริ่มจะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง , trigger (off), ตัวอย่างการใช้: ครูเป็นคนจุดประกายให้เขาทำตามฝันที่เขาตั้งใจไว้
• ทอประกาย    ระยับ ระยิบระยับ สุกใส เป็นประกาย แพรวพราว แวววาว พร่างพราง ส่องแสงสุกใส ฉายแวว ส่งประกาย เปล่งประกาย
• ประกายไฟ    ประกาย สะเก็ดไฟ แสง แสงแปลบปลาบ แสงแวบ ลูกไฟ เปลวไฟ อาร์กไฟฟ้า การปล่อยประจุไฟฟ้า

• ดวงตะวันเป็นแต่เพียงดาวประกายพรึก