ประจบ คือ

• ๑
  ก. บรรจบ, เพิ่มให้ครบจำนวน, เช่น มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท; จดกัน, ใกล้ชิดติดต่อกัน, เช่น ปูกระดานให้ประจบกัน ทาง ๒ สายมาประจบกัน, ทำให้เข้ากันสนิท เช่น ติดกรอบหน้าต่างให้มุมประจบกัน.
  ๒
  ก. พูดหรือทำให้เขารักเขาชอบ.

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• จบ     ๑ น. การสิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ, ลักษณนามเรียกการสิ้นสุดเช่นนั้น เช่น สวดจบหนึ่ง ตั้งนโม ๓ จบ. ก. สิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ เช่น จบชั้นไหน. ๒ ก.
• ขี้ประจบ    งอโค้งได้ง่าย เปลี่ยนใจได้ง่าย
• การประจบ    การขอความรัก การเกี้ยว ระยะเวลาที่มีการเกี้ยวกัน การประจบสอพลอ การประจบประแจง
• ช่างประจบ    สอพลอ ประจบประแจง ประจบสอพลอ
• พูดประจบ    ตีคอ
• ประจบประแจง    ก. พูดหรือทำให้เขารักเขาชอบ.
• การพูดประจบ    การเยินยอ การพูดคําหวาน
• คนช่างประจบ    คนสอพลอ
• ประจบสอพลอ    ก. ประจบประแจงผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีฐานะสูงกว่าด้วยการกล่าวร้ายป้ายสีผู้อื่นเป็นต้นเพื่อประโยชน์ของตน.
• ประจบเอาใจ    หวานเกินไป เกี่ยวกับหรือประกอบด้วยน้ำตาล
• ผู้ประจบสอพลอ    คนเลียแข้งเลียขา
• ไม่ประจบสอพลอ    ตรงไปตรงมา ไม่ผิดพลาด

• เพราะงั้นชั้นต้องอยู่ประจบย่า สักอาทิตย์นึงก่อน
• เพื่อเฝ้าดูท่านในสภาเล็กๆ ที่มีแต่พวกประจบสอพลอ
• หนูมาประจบพ่อแบบนี้ คงมีเรื่องให้พ่อช่วยใช่มั้ย
• คนอื่นๆทั้งหมด ชอบเลียเเข้งเลียขาประจบสอพลอเขา
• นายคิดได้ยังไงว่า ฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบประจบนาย
• การประจบไม่ได้ทำให้ คุณรอดไปจากเรื่องนี้หรอกนะ
• แต่นี่วันๆแกไม่เห็นจะทำอะไร นอกจากประจบเจ้านาย
• ถึงจะรู้ว่าเธอประจบฉัน แต่ฉันก้รู้สึกดีจริงๆนะ
• เงียบเถอะ ไม่ใช่แบบนั้น ทำตัวประจบประแจงตลอดเวลา !
• แกกระพริบตานี่หว่า แกพยายามประจบฉันหรือไง เพื่อน ?