ประจําชาติ คือ

• เกี่ยวกับประเทศชาติ
  ระดับชาติ
  แห่งชาติ
  ของชาติ

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประจํา     บ่อย เป็นนิตย์ เสมอ ทุกครั้ง บ่อยๆ เป็นอาจิณ เสมอๆ นิจสิน ปกติ สม่ําเสมอ เป็นกิจวัตร เป็นนิจ เป็นปกติ ประจําการ ธรรมดา
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• จํา     จําไว้ อย่าลืม จดจํา จําได้ ทบทวน ระลึก รําลึก หวนคิด
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาต     ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
• ชาติ     ๑ ชาด, ชาติ-, ชาดติ- น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า;
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ธงประจําชาติ    ธงชาติ
• บัตรประจําตัวประชาชน    บัตรประจําตัว บัตรประชาชน
• ประชาชาติ    น. ประเทศ, ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ, ชาติ ก็ว่า.
• ชุดประจําชาติของญี่ปุ่น    ชุดกิโมโน
• ศาสนาประจําชาติ    ศาสนาประจําประเทศ
• สมาชิกศาสนาประจำชาติ    บาทหลวง พระ พระ adj สมาชิกพวกพระ สมาชิกโบสถ์