ประชาชน คือ

• น. พลเมือง, สามัญชนทั่ว ๆ ไปที่ไม่ใช่ข้าราชการ พ่อค้า หรือนักบวช ในความว่า ข้าราชการ พ่อค้า และประชาชน.

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประชา     น. หมู่คน เช่น ปวงประชา. ( ส. ; ป. ปชา).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ระดับประชาชน    ชุมชน ระดับธรรมดา ระดับพื้นฐาน
• กลุ่มประชาชน    กลุ่มทางสังคม
• ขบวนประชาชน    ฝูงชน หมู่ชน
• ของประชาชน    เกี่ยวกับประชากร
• บัตรประชาชน    n. เอกสารแสดงฐานะโดยย่อของบุคคล มักมีรูปถ่ายของบุคคลนั้นติดอยู่ด้วย ชื่อพ้อง: บัตรประจำตัวประชาชน, บัตรประจำตัว ตัวอย่างการใช้: รัฐบาลออกบัตรประชาชนให้ประชาชนทุกคน
• ประชาชนทั้งเมือง    นคร พารา เขตชุมชน เขตศูนย์การค้าของเมือง เวียง
• เกี่ยวกับประชาชน    ภาษา และวัฒนธรรมของชนชาตินี้ ภาษาและวัฒนธรรมยุโรป เกี่ยวกับยุโรป
• ประชาชี    (ปาก) น. ประชาชน.
• ประชาชาติ    น. ประเทศ, ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ, ชาติ ก็ว่า.

• พวกเขาได้เข้ามาเป็นประชาชนของพูยอเรียบร้อยแล้ว
• พวกเขาได้หลอกลงต่อหน้าฝ่าบาทและประชาชนทั้งหลาย
• พวกเราจะให้ประชาชนทั่วไปไปเกี่ยวข้องด้วยไม่ได้
• เจ้าจะชนะใจของ ซาชุลโด สำนักนักพรต แล้วก็ประชาชน
• ผมเคยเปิดเผยความลับขนาดใหญ่ออกให้กับประชาชนรู้
• มันทำให้ประชาชนเชื่อว่าคาเรนซังเป็นคนหยิ่งยะโส
• เมื่อเหล่าขุนนางและประชาชนของพูยอได้ยินสิ่งนี้
• เรื่องประธานาธิบดีลาออกจากพรรคเพื่อนประชาชนนี้
• อะไรที่เราสามารถจักได้รับจากพวกประชาชนครับท่าน
• ฉันกำลังพยายามปกป้องประชาชนฉันทำเพื่อดูแลรักษา