ประดาบ คือ

• ดวลดาบ
  ฟันดาบ
  ประลองดาบ

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประดา     ๑ ว. บรรดา, ทั้งหมด, ถ้าใช้เข้าคู่กับคำ เต็ม เป็น เต็มประดา หมายความว่า เต็มที. ก. เรียงหน้ากันเข้าไป. ๒ ก. ดำทน เช่น ประดาน้ำ ประดาดิน.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระดา     ว. เกลื่อนกล่น.
• ดา     ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
• ดาบ     ๑ น. มีดยาวปลายแหลมชนิดหนึ่ง สันแอ่นปลายงอนเล็กน้อย มักใช้เป็นอาวุธสำหรับฟันแทง. ๒ น. (๑) ชื่อปลาทะเลที่มีลำตัวเรียวยาว แบนข้าง สีเทาเงิน
• ประดาก    น. ธงผืนผ้า. (ส. ปตาก; ป. ปฏาก).
• ประดาป    น. ความร้อน, ความร้อนใจ, ความร้อนรน; อำนาจ, ความเป็นใหญ่, เกียรติยศ. (ส. ปฺรตาป; ป. ปตาป).
• ประดามี    (ปาก) ว. ที่มีอยู่ทั้งหมด, บรรดามี ก็ว่า.
• ประดาษ    ว. ตกต่ำ เช่น โอ้ครั้งนี้มิได้เห็นเช่นฉลอง เพราะตัวต้องตกประดาษวาสนา. (นิ. ภูเขาทอง). (ข. ผฺฎาส ว่า ผิดระเบียบ นอกรีตนอกรอย).
• ประดับประดา    (ปาก) ก. ประดับ.
• ประดับประดาด้วย    ตกแต่งด้วย ประดับด้วย
• ประดาตาย    ว. แทบตาย ในความว่า แทบล้มประดาตาย.
• ประดาทัพ    ก. ตั้งกองทัพเรียงหน้ากระดานเข้าไป.

• ข้าชอบเล่มนี้ เต็มไปด้วยการประดาบกับโจรสลัด
• ลองมาประดาบกันเพื่อเห็นแก่เวลาเก่าๆเป็นไง
• ข้ารู้ หากประดาบกัน ไม่มีผู้ใดแข็งเกร่ง กว่าเจ้าอีกแล้ว
• เพื่อว่าข้ากับโทจินจะไม่ต้องมาประดาบกัน
• เจ้ากับข้าไม่จําเป็นจะต้องมาประดาบกัน
• ตอนที่เจ้าประดาบต่อสู้กัน
• เนื่องจากไททาเนียมไดออกไซด์เป็นส่วนสำคัญของการเคลือบครอบคลุมและการประดับประดาบทบาทของมันไม่ได้