ประดิษฐ- คือ
- ปฺระดิดถะ-, ปฺระดิด
ก. ตั้งขึ้น, จัดทำขึ้น, คิดทำขึ้น, สร้างขึ้น, แต่งขึ้น.
ว. ที่จัดทำขึ้นให้เหมือนของจริง เช่น ดอกไม้ประดิษฐ์, ที่คิดทำขึ้นไม่เหมือนธรรมชาติ เช่น ลายประดิษฐ์. (ส. ปฺรติษฺ; ป. ปติฏฺ).
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ประ ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
- ประดิ ศัพท์นี้ใช้แทนคำว่า ปฏิ หรือ ประติ. ( ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า ).
- ประดิษฐ ปฺระดิดถะ-, ปฺระดิด ก. ตั้งขึ้น, จัดทำขึ้น, คิดทำขึ้น, สร้างขึ้น, แต่งขึ้น. ว. ที่จัดทำขึ้นให้เหมือนของจริง เช่น ดอกไม้ประดิษฐ์,
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ประดิษฐ์ ปฺระดิดถะ-, ปฺระดิด ก. ตั้งขึ้น, จัดทำขึ้น, คิดทำขึ้น, สร้างขึ้น, แต่งขึ้น. ว. ที่จัดทำขึ้นให้เหมือนของจริง เช่น ดอกไม้ประดิษฐ์, ที่คิดทำขึ้นไม่เหมือนธรรมชาติ เช่น ลายประดิษฐ์. (ส. ปฺรติษฺ; ป. ปติฏ
- ผู้ประดิษฐ์ n. บุคคลที่จัดทำขึ้นหรือคิดสร้างขึ้นใหม่ให้เหมือนของจริงหรือให้แตกต่างไปจากของธรรมชาติ ตัวอย่างการใช้: กระทรวงได้จัดให้มีการมอบรางวัลเป็นกำลังใจให้แก่ผู้ประดิษฐ์ที่มีความคิดสร้างสรรค์ทุ
- การประดิษฐ์ พิกัติ การสร้างสรรค์ การทําขึ้น การสร้างขึ้น การออกแบบ
- งานประดิษฐ์ งานฝีมือ งานหัตถกรรม งานแฮนด์เมด
- ช่างประดิษฐ์ ช่างคิด หลักแหลม เข้าใจคิด ปราดเปรียว ซึ่งสร้างหรือประดิษฐ์ขึ้น ซึ่งเกิดจากความคิดสร้างสรรค์ เกี่ยวกับการสร้างหรือประดิษฐ์ขึ้น เจ้าความคิด
- นักประดิษฐ์ นักคิดค้น ผู้ทํา คนต้นคิด ผู้ชอบใช้เครื่องประดิษฐ์
- น้ําพุประดิษฐ์ น้ําพุ น้ําพุเทียม
- ประดิษฐาน ปฺระดิดสะถาน ก. ตั้งไว้ (ใช้แก่สิ่งที่เคารพนับถือ) เช่น นำพระพุทธรูปไปประดิษฐานไว้ในโบสถ์ ประดิษฐานพระพุทธศาสนา, แต่งตั้งไว้ในตำแหน่งสูง เช่น ประดิษฐานไว้ในตำแหน่งอัครมเหสี. (ส. ปฺรติษฺาน; ป. ปติฏฺ
- ประดิษฐ์ขึ้น ปั้นแต่งขึ้นนำใส่เข้าด้วยกัน เสร็จ สร้างขึ้น ทําขึ้น
- ประดิษฐ์ขึ้น v ซึ่งทำขึ้น