ประวัติศาสตร์ คือ
สัทอักษรสากล: [pra wat ti sāt] [pra wat sāt] การออกเสียง:
"ประวัติศาสตร์" การใช้"ประวัติศาสตร์" อังกฤษ"ประวัติศาสตร์" จีน
ความหมาย
มือถือ
- ปฺระหฺวัดติสาด, ปฺระหฺวัดสาด
น. วิชาว่าด้วยเหตุการณ์ที่เป็นมาหรือเรื่องราวของประเทศชาติเป็นต้นตามที่บันทึกไว้เป็นหลักฐาน.
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ประ ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
- ประวัติ ปฺระหฺวัด, ปฺระหฺวัดติ- น. เรื่องราวว่าด้วยความเป็นไปของคน สถานที่ หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ประวัติศรีปราชญ์ ประวัติวัดมหาธาตุ. ( ป. ปวตฺติ).
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- วัต น. วตะ, พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ. ( ป. วตฺต; ส. วฺฤตฺต).
- วัติ วัด, วัดติ น. วดี, รั้ว. ( ป. วติ).
- ติ ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
- ศาสตร สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
- ศาสตร์ สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
- สต สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
- ตร หล่อ
- นักประวัติศาสตร์ n. ผู้ชำนาญในวิชาประวัติศาสตร์ ตัวอย่างการใช้: นักประวัติศาสตร์ยังคงถกเถียงกันเรื่องศิลาจารึกหลักที่ 1 clf.: คน
- ประวัติศาสตร์ศิลป์ ประวัติศาสตร์ศิลปะ
- ภูมิศาสตร์ประวัติ น. วิชาภูมิศาสตร์แขนงหนึ่ง ศึกษาถึงประวัติการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ทางภูมิศาสตร์ของดินแดนใดดินแดนหนึ่งตั้งแต่เริ่มแรกจนถึงปัจจุบัน, ภูมิศาสตร์เชิงประวัติ ก็เรียก.
- ยุคประวัติศาสตร์ สมัยประวัติศาสตร์
ประโยค
- เริ่มการนับถอยหลังสู่ช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์
- และบรรดาเหล่าร้ายทุกตัวในประวัติศาสตร์เทพนิยาย
- " จงเลือกเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ มาเล่าให้ผมฟัง "
- ถ้ามันเป็นของจริงจะมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และ
- ประวัติศาสตร์ทั้งหมดของการตามหาจอกศักดิ์สิทธิ์
- เพียงแต่ประวัติศาสตร์พลาดโดยจดจำเป็นบุคคลสามคน
- ฉันอยากรู้ว่าเธอชอบเก่าๆทางประวัติศาสตร์บางไหม
- ปกป้องความลับที่สำคัญของประวัติศาสตร์ยุกต์ใหม่
- เกิดเรื่องร้ายๆขึ้นมากมายในประวัติศาสตร์แล้วก็
- พยายามจะเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์เพื่อคนในอนาคต