ประเทศด้อยพัฒนา คือ

• ประเทศกําลังพัฒนา
  ประเทศโลกที่สาม
  ประเทศที่พัฒนาน้อยที่สุด
  แอลดีซี
  ประเทศล้าหลัง

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประเทศ     น. บ้านเมือง, แว่นแคว้น; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้วความหมายคงเดิม เช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ. ( ส. ; ป. ปเทส); ( กฎ )
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทศ     เทด, เทดสะ-, เทสะ ว. ต่างประเทศ เช่น เครื่องเทศ ม้าเทศ. น. ถิ่นที่, ท้องถิ่น, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
• ทศ     ๑ ทด, ทดสะ- น. เรียกเหรียญทองสมัยรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่ง = ๘ บาท ว่า ทองทศ. ว. สิบ, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส. ๒
• ด้อย     ก. ต่ำกว่าโดยคุณสมบัติ รูปสมบัติ หรือตำแหน่งหน้าที่ เป็นต้น, อาการที่ท้ายเรือหรือท้ายรถต่ำลง เรียกว่า ท้ายด้อย,
• ด้อยพัฒนา     ล้าหลัง ด้อยความเจริญ พัฒนาช้ากว่าหรือน้อยกว่าที่ควร ยังไม่ถึงขั้นที่เรียกว่าพัฒนา
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• พัฒน     พัดทะนะ น. ความเจริญ. ( ป. วฑฺฒน; ส. วรฺธน).
• พัฒนา     พัดทะ- ก. ทำให้เจริญ.
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• ประเทศกําลังพัฒนา    ประเทศด้อยพัฒนา ประเทศโลกที่สาม ประเทศที่พัฒนาน้อยที่สุด แอลดีซี
• ประเทศที่พัฒนาน้อยที่สุด    ประเทศกําลังพัฒนา ประเทศด้อยพัฒนา ประเทศโลกที่สาม แอลดีซี

• กับคนเป็นพันๆ ในประเทศด้อยพัฒนาหลายๆประเทศ
• คนหลายพันคนในประเทศด้อยพัฒนา
• ประเทศด้อยพัฒนา หรือ ประเทศรายได้ต่ำ ตรงข้ามกับประเทศพัฒนาแล้ว หรือ ประเทศพัฒนามากกว่า