ประเทศบาฮามาส คือ

• บาฮามาส
  หมู่เกาะบาฮามาส
  เครือรัฐบาฮามาส

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประเทศ     น. บ้านเมือง, แว่นแคว้น; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้วความหมายคงเดิม เช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ. ( ส. ; ป. ปเทส); ( กฎ )
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทศ     เทด, เทดสะ-, เทสะ ว. ต่างประเทศ เช่น เครื่องเทศ ม้าเทศ. น. ถิ่นที่, ท้องถิ่น, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
• ทศ     ๑ ทด, ทดสะ- น. เรียกเหรียญทองสมัยรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่ง = ๘ บาท ว่า ทองทศ. ว. สิบ, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส. ๒
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาฮามาส     ประเทศบาฮามาส เครือรัฐบาฮามาส
• ฮา     ก. หัวเราะเสียงดังพร้อม ๆ กันเพราะขบขันหรือชอบใจ เช่น นักเรียนฮากันทั้งห้อง. ว. อาการหัวเราะของคนหมู่มากเพราะขบขันหรือชอบใจ เช่น เสียงฮา. อ.
• ฮาม     ว. รุ่ง, สว่าง, หาม ก็ว่า. ( ข. พฺรหาม).
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาส     ๑ น. พระจันทร์, เดือน. ( ป. , ส. ). ๒ ดู ราชมาษ, ราชมาส .
• เมืองหลวงประเทศบาฮามาส    กรุงแนสซอ
• ประเทศบาห์เรน    บาห์เรน รัฐบาห์เรน

• ประเทศจาเมกาประเทศบาฮามาสประเทศแคนาดาสหรัฐอเมริกา
• ฉันไม่ไป ถ้าไม่ใช่ประเทศบาฮามาส
• ประเทศจาเมกาประเทศบาฮามาสประเทศออสเตรเลียประเทศแคนาดาสหรัฐอเมริกา
• ในประเทศบาฮามาสที่ปกครองด้วยตนเอง มีกองทุนลับทางการเมืองเป็นจำนวนมหาศาล
• ประเทศบาฮามาส ฟังดูดีนะ