ประเทศมาเลเซีย คือ

• มาเลเซีย

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประเทศ     น. บ้านเมือง, แว่นแคว้น; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้วความหมายคงเดิม เช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ. ( ส. ; ป. ปเทส); ( กฎ )
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทศ     เทด, เทดสะ-, เทสะ ว. ต่างประเทศ เช่น เครื่องเทศ ม้าเทศ. น. ถิ่นที่, ท้องถิ่น, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
• ทศ     ๑ ทด, ทดสะ- น. เรียกเหรียญทองสมัยรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่ง = ๘ บาท ว่า ทองทศ. ว. สิบ, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส. ๒
• ทศม     ทะสะมะ-, ทดสะมะ- ( แบบ ) ว. ที่ ๑๐ เช่น ทศมสุรทิน = วันที่ ๑๐. ( ส. ).
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาเลเซีย     ประเทศมาเลเซีย
• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• ซี     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ
• เมืองหลวงประเทศมาเลเซีย    กรุงปุตราจายา
• ประเทศมองโกเลีย    มองโกเลีย
• ประเทศมาซิโดเนีย    มาซิโดเนีย

• สิ่งแรก กองทุนของประเทศมาเลเซีย ขาดประสิทธิภาพ
• คนผู้นี้เป็นลูกชายจเรตำรวจ ของประเทศมาเลเซีย
• ช้อนส้อมเทอร์คอลได้รับความนิยมในประเทศมาเลเซีย
• เหล็กรั้วโพสต์เครื่องจักรสำหรับประเทศมาเลเซีย
• โรงแรมตู้คอนเทนเนอร์สำเร็จรูปในประเทศมาเลเซีย
• วิธีการใหญ่เป็นสัดส่วนของ ชาวยิว ใน ประเทศมาเลเซีย ?
• การค้นหางานในประเทศมาเลเซียไม่ควรเป็นงานเต็มเวลา !
• กระทรวงการท่องเที่ยวและวัฒนธรรมแห่งประเทศมาเลเซีย
• โบลิเวีย ประเทศเยอรมัน ประเทศมาเลเซีย โปรตุเกส ตุรกี
• และประเทศมาเลเซีย รวมถึงแม่น้ำสายหลักๆ ของประเทศไทย