ประเทศอินโดนีเซีย คือ

• อินโดนีเซีย
  แดนอิเหนา

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประเทศ     น. บ้านเมือง, แว่นแคว้น; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้วความหมายคงเดิม เช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ. ( ส. ; ป. ปเทส); ( กฎ )
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทศ     เทด, เทดสะ-, เทสะ ว. ต่างประเทศ เช่น เครื่องเทศ ม้าเทศ. น. ถิ่นที่, ท้องถิ่น, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
• ทศ     ๑ ทด, ทดสะ- น. เรียกเหรียญทองสมัยรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่ง = ๘ บาท ว่า ทองทศ. ว. สิบ, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส. ๒
• ศอ     น. คอ, ราชาศัพท์ ว่า พระศอ.
• อิ     เขา เธอ มัน ชิ หล่อน
• อิน     น. ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง ลูกกลมแป้นกลางบุ๋ม ไม่มีเมล็ด เรียกว่า ลูกจันอิน. ( ดู จัน ).
• อินโดนีเซีย     สาธารณรัฐอินโดนีเซีย ประเทศอินโดนีเซีย แดนอิเหนา
• โด     ดู ชะโด .
• โดน     ๑ ก. กระทบกระทั่ง, กระทบกระแทก, สัมผัสถูกต้อง; ถูก เช่น โดนตี. ๒ ดู กระโดน .
• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• ซี     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ

• สำนักงานตัวแทน ณ กรุงจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย ​
• ขอให้โชคดีกับคุณ การจ้างงานในประเทศอินโดนีเซีย !
• เริ่มผลิตและจำหน่ายไอศกรีมในประเทศอินโดนีเซีย
• ตัวอย่าง ความชัดเจนด้านกฎหมายในประเทศอินโดนีเซีย
• สำนักงานตัวแทน กรุงจาการ์ต้า ประเทศอินโดนีเซีย
• เปิดสำนักงานเอลเคน สาขาสุราบายา ประเทศอินโดนีเซีย
• เธอกำลังจะไปประเทศอินโดนีเซีย คุณรู้อะไรไหม
• แบบรายงานตัวคนไทยที่มีถิ่นพำนัก ณ ประเทศอินโดนีเซีย
• ประเทศอินโดนีเซียญี่ปุ่นฟิลิปปินส์ประเทศไทย
• ที่ตั้งสำนักงานใหญ่ เกรสิก ประเทศอินโดนีเซีย