ปริพนธ์ คือ

• ปะริ-
  ก. ผูก, แต่ง, ร้อยกรอง. (ป. ปริพนฺธ).

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ปริ     ปะริ- เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล. ๒ ปฺริ ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• พน     พน, พะนะ- น. ป่า, พง, ดง. ( ป. , ส. วน).
• ประพนธ์    น. คำร้อยกรอง เช่น โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน. ก. ประพันธ์, ร้อยกรอง, ผูก, แต่ง, เรียบเรียง; เกี่ยวเนื่อง. (ส. ปฺรพนฺธ; ป. ปพนฺธ).
• ปริญญานิพนธ์    การเขียนบทความ วิทยานิพนธ์
• กวีนิพนธ์    น. คำประพันธ์ที่กวีแต่ง.
• นิพนธ์    น. เรื่องที่แต่งขึ้น, (ราชา) พระนิพนธ์, พระราชนิพนธ์. ก. ร้อยกรองถ้อยคำ, แต่งหนังสือ, (ราชา) ทรงนิพนธ์, ทรงพระนิพนธ์, ทรงพระราชนิพนธ์. (ป., ส. นิพนฺธ).
• บริพนธ์    บอริพน (แบบ) ก. ปริพนธ์, ผูก, แต่ง, ร้อยกรอง. (ป. ปริพนฺธ).
• วิทยานิพนธ์ชั้นปริญญาเอก    ดุษฎีนิพนธ์
• การนิพนธ์    n. การร้อยกรองถ้อยคำ, การแต่งหนังสือ, (ราชา) ทรงนิพนธ์, ทรงพระราชนิพนธ์ ชื่อพ้อง: การเขียน, การประพันธ์ คำตรงข้าม: การอ่าน ตัวอย่างการใช้: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระปรีชาสามารถในกา
• งานนิพนธ์    งานประพันธ์ งานเขียน
• ดุษฎีนิพนธ์    น. วิทยานิพนธ์ชั้นปริญญาเอก.
• พนธารา    พะนะ- น. แถวต้นไม้ (เช่นตาม ๒ ข้างถนนหลวง). (ส. วนธารา).
• ภาคนิพนธ์    พากคะ-, พาก- น. รายงานการค้นคว้าประจำภาคเรียน. (อ. term paper).