ปลากระทะ คือ

• ตะกรับ
  ปลาตะกรับ
  ปลาหมอช้างเหยียบ
  ปลาเสือดาว

• ปลา     ๑ ปฺลา น. ชื่อสัตว์น้ำเลือดเย็นมีกระดูกสันหลัง ร่างกายแบ่งเป็นส่วนหัว ลำตัว และหาง ส่วนใหญ่หายใจทางเหงือกยกเว้นปลาปอด
• ปลาก     ปฺลาก ( โบ ) น. ที่, ฝ่าย, ข้าง.
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ลาก     ก. ทำให้เคลื่อนที่ตามไปโดยวิธีต่าง ๆ เช่น ดึง ฉุด ระไป ถูไป ล่ามไป โยงไป เช่น ลากเกวียน ม้าลากรถ กระโปรงยาวลากดิน; โดยปริยายหมายความว่า
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระทะ     ๑ น. ภาชนะก้นตื้นปากผาย ใช้สำหรับหุงต้มเป็นต้น. ๒ ดู ตะกรับ ๓ (๑) .
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ทะ     ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น
• ปลากระทุงเหว    ปลาเข็ม เข็ม ปลาเข็มแม่น้ํา
• ลีลากระทุ่ม    น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, ลินลากระทุ่ม ก็เรียก.
• กระทะทอด    กระทะ กระทะผัด
• ปลากระดี่    กระดี่
• ปลากระป๋อง    n. อาหารสำเร็จรูปจำพวกปลาบรรจุกระป๋อง ตัวอย่างการใช้: ก่อนที่เขาจะออกเดินทางไปยังค่ายทหาร แม่ของเขาได้จัดเตรียมปลากระป๋องไปให้เขาด้วยหลายกระป๋องทีเดียว clf.: กระป๋อง
• กระทะผัด    กระทะ กระทะทอด