ปลาตะพัด คือ

• ตะพัด

• ปลา     ๑ ปฺลา น. ชื่อสัตว์น้ำเลือดเย็นมีกระดูกสันหลัง ร่างกายแบ่งเป็นส่วนหัว ลำตัว และหาง ส่วนใหญ่หายใจทางเหงือกยกเว้นปลาปอด
• ปลาต     ปะลาด ก. หนีไป. ( ป. ).
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะพัด     ๑ ว. อาการที่เคลื่อนไหวเรื่อยไปอย่างรวดเร็วดุจกระแสน้ำไหล, สะพัด ก็ว่า. ๒ น. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Scleropages formosus ในวงศ์ Osteoglossidae
• พัด     น. เครื่องโบกหรือกระพือลม. ก. ปัดไป, โบก, กระพือ, เช่น เอาพัดมาพัดไฟ พายุพัดฝุ่นตลบ; หมุนอย่างใบพัดพัดลมหรือใบพัดเครื่องบิน.
• ปลาติด    เหา ติด เหาฉลาม เหาทะเล
• ปลาตะกรับ    ตะกรับ ปลากระทะ ปลาหมอช้างเหยียบ ปลาเสือดาว
• ปลาตะลุมพุก    ตะลุมพุก ปลากระลุมพุก ปลาโคก
• ปลาตะเพียน    น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์โรหิณี มี ๗ ดวง, ดาวพราหมี หรือ ดาวคางหมู ก็เรียก; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์เรวดี มี ๑๖ ดวง, ดาวนาง ก็เรียก; เครื่องแขวนเหนือเปลให้เด็กดูทำด้วยใบตาลเป็นต้น.
• ตะพึด    ว. ตะบึงไป, ไม่หยุดหย่อน, เช่น ขอตะพึด.
• ดาวปลาตะเพียน    เรวดี
• ปลาติดเบ็ด    การติดเหยื่อ ปลาฮุบเหยื่อ
• เกณฑ์ตะพัด    น. เครื่องผูกสำหรับหัดช้างให้เดินฝีเท้าเรียบ. (สิบสองเดือน).
• ปลาน้ําจืดชนิดหนึ่งคล้ายปลาตะเพียน    ปลาที่ถูกจับมาเป็นอาหาร