ปล่อยให้ร้าง คือ

• ทําให้ว่างเปล่า
  ทําให้ไม่มีผู้คน

• ปล่อย     ปฺล่อย ก. ทำให้ออกจากสิ่งที่ติดอยู่ ผูกอยู่ หรือข้องอยู่ เป็นต้น เช่น ปล่อยนักโทษ ปล่อยนก; ยอมให้ เช่น ปล่อยให้เข้ามา; ละเลย เช่น
• ล่อ     ๑ น. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง. ๒ ก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา;
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ร้า     ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
• ร้าง     ก. จากไปชั่วคราว เช่น นิราศร้างห่างเหเสน่หา, แยกกันอยู่แต่ยังไม่หย่าขาดจากกัน เช่น ผัวเมียร้างกัน. ว. ที่ถูกทอดทิ้ง เช่น พ่อร้าง แม่ร้าง,
• ปล่อยให้ว่าง    ทําให้ว่าง
• ร้อยใหม่    ร้อยเชือกใหม่
• ปล่อยให้คอย    ทิ้งให้เดาไปเอง
• ปล่อยให้กู้ได้อย่างเสรี    ให้ยืมไปได้
• ปล่อยให้ขึ้นไป    ให้ขึ้นไป
• ปล่อยให้จมลง    ตกลง จมลง
• ปล่อยให้จู่โจม    คลายให้กระโจนใส่ ปลดให้โจมตี
• ปล่อยให้ชํารุด    ชํารุด ทรุดโทรม ปล่อยให้พัง ทําให้ทรุดโทรม ทําให้ปรักหักพัง
• ปล่อยให้ตกลง    ทําให้ต่ําลง ทําให้หล่น