ปสุต คือ
ปะ-
ก. ประสูต. (ป.; ส. ปฺรสูต).
- ปสุ ปะสุ น. ปศุ. ( ป. ; ส. ปศุ).
- สุ ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
- สุต สุตะ-, สุดตะ- ก. ได้ยิน, ได้ฟังแล้ว. ๑ สุด น. ลูกชาย (มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส). ( ป. , ส. ).
- ปสูติ ปะสูด น. ประสูติ. (ป.; ส. ปฺรสูติ).
- รูปสมบัติ รูบปะสมบัด, รูบสมบัด น. รูปงาม เช่น เขามีทั้งรูปสมบัติ คุณสมบัติ และทรัพย์สมบัติ.
- ปส. กรมประชาสงเคราะห์
- รูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส จัตุรัส สี่เหลี่ยมจัตุรัส รูปสี่เหลี่ยมด้านเท่า
- หวนกลับไปสู่อดีต มีความคิดแบบเก่า
- นําตัวไปสถานีตํารวจ จับกุม ควบคุมตัว
- กปส. กรมประชาสัมพันธ์
- ปสพ ปะสบ (แบบ) น. สัตว์เลี้ยง; ของที่เกิดขึ้น, ของที่มีขึ้น; ดอกไม้, ลูกไม้. (ป. ปสุ, ปสว).
- ปสันน ปะสันนะ (แบบ) ก. เลื่อมใส. (ป.).
- ปสันน- ปะสันนะ (แบบ) ก. เลื่อมใส. (ป.).
- ปสัยห ปะไสหะ (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ป.).
- ปสัยห- ปะไสหะ (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ป.).
มือถือ