ปัณฑรหัตถี คือ
ปันดะระ-
น. ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล กายสีขาวดังเขาไกรลาส. (ดู กาฬาวก).
- หัต ก. ทำลาย. ( ป. , ส. หต).
- หัตถ หัดถะ-, หัด น. มือ; ศอกหนึ่ง; งวงช้าง. ( ป. ; ส. หสฺต).
- หัตถี น. ช้าง. ( ป. ).
- ถี ( แบบ ) น. หญิง. ( ป. ).
- บัณฑรหัตถี น. ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล กายสีขาวดังเขาไกรลาส.
- ปุณฑริก ปุนดะริก, ปุนทะริก (แบบ) น. บุณฑริก. (ป., ส. ปุณฺฑรีก).
- บัณฑร บันทอน, บันทะระ- ว. ขาวเหลือง. (ป. ปณฺฑุ; ส. ปาณฺฑร). (แผลงมาจาก บัณฑุ).
- บัณฑร- บันทอน, บันทะระ- ว. ขาวเหลือง. (ป. ปณฺฑุ; ส. ปาณฺฑร). (แผลงมาจาก บัณฑุ).
- บุณฑริก บุนดะริก, บุนทะริก น. บัวขาว; ชื่อสังขยา คือ ๑ มี ๐ ตามหลัง ๑๑๒ ตัว; ชื่อช้างตระกูล ๑ ในตระกูลช้างทั้ง ๑๐. (ป., ส. ปุณฺฑรีก).
- บัณฑรนาค น. ช้างเผือก.
- วชิรหัตถ์ น. “ผู้ถือวชิระ” คือ พระอินทร์. (ป.; ส. วชฺรปาณิ, วชฺรหสฺต).
- ปัตถร -ถอน (แบบ) น. บรรถร, ที่นอน, เครื่องปูลาด. (ป.).
- ปัตถะ ปัดถะ (แบบ) น. ชื่อมาตราตวงในภาษาบาลี แปลว่า แล่ง, กอบ, คือ ๒ ปัตถะ เป็น ๑ นาฬี (ทะนาน). (ป.).
- ปูชนียวัตถุ รูปบูชา วัตถุบูชา วัตถุมงคล
- พรหมทัณฑ์ น. ตามศาสนาพราหมณ์หมายความว่า “ไม้พระพรหม” ชื่อศัสตรากายสิทธิ์ชนิดหนึ่ง; การสาปแห่งพราหมณ์; โทษอย่างสูง คือห้ามไม่ให้ใคร ๆ พูดด้วยในหมู่สงฆ์ด้วยกัน. (ส., ป.).