ปัณรสีดิถี คือ

• น. วัน ๑๕ ค่ำ.

• ปัณรส     ปันนะระสะ- ว. สิบห้า. ( ป. ปณฺณรส).
• ปัณรสี     ปันนะระสี ว. ที่ ๑๕. ( ป. ปณฺณรสี).
• รส     น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• สีด     ( โบ ) ก. สูดเข้าไป เช่น สีดน้ำมูก.
• ดิถี     น. วันตามจันทรคติ เช่น ขึ้นค่ำหนึ่ง แรม ๒ ค่ำ, ใช้ว่า ดฤถี ก็มี. ( ป. , ส. ติถิ).
• ถี     ( แบบ ) น. หญิง. ( ป. ).
• ปัณรส-    ปันนะระสะ- ว. สิบห้า. (ป. ปณฺณรส).
• ปัณรสม    ปันนะระสะมะ- ว. ที่ ๑๕. (ป.).
• ปัณรสม-    ปันนะระสะมะ- ว. ที่ ๑๕. (ป.).
• ปัณรสมสุรทิน    น. วันที่ ๑๕.
• ปัญจมีดิถี    น. วัน ๕ ค่ำ.
• บัณรส    บันนะรด ว. สิบห้า. (ป. ปณฺณรส).
• บัณรสี    บันนะระสี ว. ที่ ๑๕, ใช้กับคำว่า ดิถี เช่น บัณรสีดิถี = วัน ๑๕ ค่ำ. (ป. ปณฺณรสี).
• ตรีญาณรส    -ยานนะรด น. รสสำหรับรู้ ๓ อย่าง คือ ไส้หมาก รากสะเดา เถาบอระเพ็ด.