ปากเรือ คือ

• น. ดาดฟ้าเรือ.

• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาก     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
• เรือ     น. ยานพาหนะที่ใช้สัญจรไปมาในน้ำ มักทำด้วยวิธีขุดไม้ทั้งต้นหรือนำกระดาน สังกะสี เหล็ก เป็นต้น มาประกอบกันเข้า; ตัวหมากรุกที่เดินตาตรงได้ตลอด;
• ค่าปากเรือ    (โบ) น. ค่าธรรมเนียมที่เก็บจากเรือบรรทุกสินค้าเข้ามาโดยวัดขนาดกว้างตอนกลางเรือเป็นกำหนด.
• กระซับปากเรือ    กระซับ
• คีมปากเสือ    คีม ปากคีม ผู้คีม pl pliers ผู้หนีบ
• ขึ้นจากเรือ    ออกจากเรือ
• อุดปาก    ปิดปาก
• ปากเบา    ก. พูดได้เร็ว (ใช้แก่เด็กที่สอนพูด); พูดโดยไม่ยั้งคิด. น. เรียกยุงที่กัดไม่ค่อยจะรู้สึกเจ็บว่า ยุงปากเบา.
• ปากเปียก    น. เรียกการว่ากล่าวตักเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยังไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมาย.
• ปากเปื่อย    ปากอักเสบ
• ปากเป็ด    ๑ น. ชื่อปี่ชนิดหนึ่ง มีปากแบนคล้ายปากเป็ด เรียกว่า ปี่ปากเป็ด. ๒ น. ชื่องูหลามชนิด Python curtus ในวงศ์ Pythonidae ตัวอ้วนสั้นสีแดงหรือส้ม มีลายดำและเทา อาศัยตามโพรงไม้โพรงดิน หากินตามพื้นดิน ตามปร
• ปากเสีย    1) v. ชอบพูดจาให้ร้ายแก่ผู้อื่นหรือแก่ตนเอง ตัวอย่างการใช้: หญิงสาวนึกโมโหตัวเองที่ปากเสีย ทำให้ใบหน้าของชายหนุ่มที่ยิ้มแย้มอยู่เปลี่ยนไปทันที 2) adj. ชอบพูดจาให้ร้ายแก่ผู้อื่นห
• ปากเสียง    ก. โต้เถียง, ทะเลาะ, ในคำว่า เป็นปากเสียง มีปากเสียง. น. ผู้พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น ผู้แทนราษฎรเป็นปากเสียงของประชาชน.
• การยิงจากเรือ    การยิงจากด้านข้างเรือรบ

• เล่าเรื่องห้องพักคุณที่ปากเรือหน่อยสิ