ปีกตะไล คือ
- น. แผ่นไม้ไผ่บาง ๆ ที่ขดปิดหัวท้ายกระบอกตะไลเป็นรูปวงกลม.
- ปี น. เวลาชั่วโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ครั้งหนึ่งราว ๓๖๕ วัน; เวลา ๑๒ เดือนตามสุริยคติ.
- ปีก น. อวัยวะสำหรับบินของนกหรือแมลงเป็นต้น, อวัยวะเช่นนั้นของสัตว์บางชนิด แต่ใช้บินไม่ได้, ส่วนของสิ่งต่าง ๆ ที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ปีกตะไล
- ตะ ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
- ตะไล ๑ น. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง มีปีกเป็นวงกลม ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่บรรจุดินปืนที่ทำด้วยดินประสิวกับถ่านไม้ และตอกให้แน่น มีรูชนวนสำหรับจุด. ๒ น.
- ต้นตะไล ตะไล ต้นคงคาเดือด
- ถ้วยตะไล น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า กะทิ น้ำตาลปีบ เป็นต้น ใส่ถ้วยตะไลนึ่ง.
- ปากตะไกร ว. ปากจัด, ชอบพูดจาเหน็บแนม.
- คระไล คฺระ- ก. ไป. (แผลงมาจาก ไคล).
- พะไล น. เรือนหรือเพิงโถง ต่อจากเรือนเดิมหรืออยู่ในบริเวณของเรือนเดิม ใช้เป็นที่นั่งเล่นหรือประโยชน์อื่น ๆ ซึ่งไม่ใช่ห้องนอน, พาไล ก็ว่า.
- ละไล้ ก. ไล้, ลูบ, โลม.
- ไม้จําพวกตะไคร่น้ํา พืชตะไคร่น้ํา มอส
- ตะไกร ๑ -ไกฺร น. เครื่องมือสำหรับตัดโดยใช้หนีบ มี ๒ ขา, ลักษณนามว่า เล่ม, เขียนเป็น กรรไกร หรือ กรรไตร ก็มี. ๒ -ไกฺร น. คำเรียกเหยี่ยวชนิดหนึ่งว่า เหยี่ยวตะไกร. (พจน. ๒๔๙๓).
- ตะไข้ จระเข้ ไอ้เข้
- ตะไคร่ -ไคฺร่ น. พืชสีเขียวที่เกิดติดอยู่ตามต้นไม้ บางทีก็เกิดในน้ำและตามพื้นดินหรือกำแพงที่ชุ่มชื้น.
- ตะไคร้ -ไคฺร้ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogon citratus (DC.) Stapf ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอ กลิ่นหอม ใช้ปรุงอาหารได้.
มือถือ